Create your own banner at mybannermaker.com!
MySpace Backgrounds <$BlogRSDUrl$>

ÉG HEITI/MY NAME IS/ICH HEIßE/ME ILLAMO MARÍA, SVEINBJÖRG MARÍA $;O)

miðvikudagur, desember 31, 2008



Gleðilegt nýtt ár elsku vinir og takk fyrir allt það sem er að líða á þessu ári og sjáumst hress og kát á því nýja :-)
ÁramótaKnús, Moi sjálf

þriðjudagur, desember 23, 2008

Gleðilegt jól! 


Gleðileg jól kæra fólk sem heimsækir síðuna:)

Er farin í sveitina, adios!:-)

JólaKnús, Moi sjálf

fimmtudagur, desember 18, 2008

Blehh.. 

Jahérna hvað maður er latur. Hérna kemur pínulítið ómerkilegt uppdeit og varúð; MJÖG LANGT:þ Smá útrás í gangi haaa.. ;-)

Fór í fjallgönguna á Keili 6. desember síðastliðinn. Það var rosalega gaman og geðveikt erfitt (fyrir bolluna sko en örugglega ekki hina sem þrömmuðu áfram eins og kreisý) Reyndar komst ég ekki alveg á toppinn en svona næstum því. Vantaði nokkra metra upp á. Komst ekki upp vegna tímaskorts. Það var vegna þess að í þetta skiptið fóru allir saman með rútu og þá var brugðið á það ráð að þegar þeir síðustu (semsagt ég!) mættu þeim fremstu sem væru búnir að snúa við ættu þeir síðustu að snúa við. En ég var sorglega nálægt því að komast á toppinn. Þetta var hryllilega erfitt. Fyrst var ganga upp á ca. 4 km að fjallinu í gjótum og steinum og dóti, mjög sleipt og snjór yfir jörðinni enda fékk ég að finna fyrir því í bakaleiðinni þegar ég þurfti AFTUR að meiða mig á slæma ökklanum! Er ekki í lagi með mig haaa... Það var drulluerfitt á leiðinni upp fannst mér, snjór og sleipt og bratt. Mér finnst þetta hafa verið mesti challenginn í rauninni hingað til þó hinar fjallgöngurnar hafi ekki verið léttar.

Svo þegar ég LOKSINS komst tilbaka sagði hjálparfólkið að ég væri á vitlausum skóm til að vera í fjallgöngum eða þeir væru ekki góðir í það, ágætis gönguskór, arg! Konan sem seldi mér skóna, lofaði þá dýrum dómum og sagði að þetta væru fyrirtaks skór í fjallgöngur, yeah right!! Þegar ég hugsa "gáfulega" eftir á, þá eru þeir frekar stórir því konan sagði mér að hafa þá aðeins stærri. Var bara fín í akkúrat minni stærð og ekkert of þröngir en ég er í tvennum sokkum í þessum og samt talsvert of stórir:/

Eftir Keilisferðina var fræðslufundur í Vistor um astma, næringu, útbúnað og margt fleira. Það var frekar fyndið að eftir því sem leið á fyrirlesturinn voru nær allir orðnir svo þreyttir að margir voru farnir að dotta og þar á meðal ég, það var svoooo eeerfitt að halda augunum opnum.. hehe... Þvílík þreyta sem helltist yfir mann. Fórum frá Vistor ca. 10:30 um morguninn og vorum komin tilbaka ca. 15:30 eða eitthvað og síðan fyrirlestur til ca. 17:00 og mjög skrýtið eitthvað að maður hafi sofnað snemma um kvöldið.. hehe.. ..eða þannig ;-)

Svo var jólagleði hjá vinnunni minni um daginn, það var rosalega gaman. Hittumst heima hjá einni hjúkkunni og höfðum það kósý saman, sungið, trallað og borðað mjöööög góðan mat, þetta var ekkert smávegis matur sem var þarna en eins og ég segi mjöööög góður. Gat nú samt ekki sleppt af mér beislinu um kvöldið og fengið mér í glas, því ég fattaði í sömu viku að ég þurfti að gera eitthvað á laugardeginum og var ekkert að skilja hvað það var en svo kom það í ljós að það var auðvitað fjallgangan hehe.. þannig að maður "neyddist" til að vera alkahólfrí það kvöldið en það var fínt en fyndið, skildi ekkert hvað ég ætlaði að gera á laugardeginum, vissi að það var eitthvað mjög merkilegt:)

Annars er bara status quo hér á bænum held ég. Er að fara á næturvakt á eftir, næturvakt á eftir næturvakt eins og ég eigi lífið að leysa og þar að auki orðin hálfslöpp, byrja að fá smá hálsbólgu og aumingjans kirtlarnir að stríða mér. Er að vinna á háls-nef- og eyrnadeild en ég er ekkert að vekja á mér athygli í þessum málum... hehe.. ekki alveg minn stíll. Læt þrjóskuna um þetta og humma þetta af mér, like usual:)

Svo er það sjúkraþjálfun og aftur sjúkraþjálfun bara sem er fínt. Er alltaf með einhverja verki í ökklanum og hnénu öðru hvoru. Svo eftir slysið er ég búin að vera frekar slæm í bakinu og hálsinum, hvað er í gangi eiginlega?? Sjúkraþjálfarinn sagði að það vantaði nánast allan grunnstyrk í líkamanum þannig að ég er byrjuð með prógramm hjá henni á fullu til að gera. Allskonar æfingar og eitthvað vöðvabólguprógramm sem ég geri samviskusamlega og á að gera í vinnunni fyrir morgunmat (svona til að hafa rútínu:) Mér finnst svo gott þegar ég er komin í blandstraum eða stuttbylgjur að fá sjóðandi heitan bakstur á bakið og hálsinn.. ahh.. næs. Ég spurði hana út í hlaupin því samviskubitið er að naga mig í gegn að gera ekkert og þá var hún ekkert ofsalega hrifin af að ég væri að hlaupa, allavega um þessar mundir en ég vældi og sagðist sakna Laugaskokkaranna minna svo mikið að hún sagði að ég mætti prófa að skokka smá á brettinu hjá henni og sjá hvernig ég verð. Ætla að prófa strax í fyrsta tímanum eftir áramót býst ég við, 7-9-13!

Fór í nudd síðasta mánudag og það var ósköp ljúft fyrir utan þegar hún tók á vondu stöðunum, arg! Svo fyrir að vera asnaleg liggur við í öllum skrokknum, byrjaði ég að finna til rétt aftan við kálfann og sagði nuddaranum það og þá kom í ljós að hásinin var eitthvað stíf og leiðinleg og maður minn hvað það var viðbjóðslega vont, jafnslæmt og asskotans beinhimnuvesenið og talandi um það, þá er beinhiman alveg að fara með mig í öðrum fætinum, alveg að deyja. Veit ekki hvort ég nenni að væla í sjúkraþjálfaranum enn og aftur, hún fer örugglega að fá leið á mér.. hmm.. Ætla bara að reyna að humma þetta af mér í bili, maður er svo þrjóskur! Eða reyni það:-)

Er bara lala eftir þetta slys sem ég lenti í. Það er rúmur mánuður síðan ég lenti í þessu og get alltaf séð aðstæðurnar fyrir mér og öskrin í hausnum á mér, hlýt að vera orðin kolklikkuð eða eitthvað. Fæ reyndar minni martraðir núna en þær koma samt af og til. Hef alltaf verið viðkvæm týpa eitthvað en er það extra mikið eftir slysið. Finnst það alveg fáránlegt. Ég vona að þetta dót lagist einhvern tímann, fíla mig stundum eins og algjöran aumingja að það hálfa væri nóg. Talandi um slys. Var að fara í vinnuna fyrir viku síðan á næturvakt og það munaði svo minnstu að ég lenti í árekstri. Það vantaði svo lítið til að það hálfa væri nóg:( Voru vondar aðstæður, snjór og bylur og bíllinn sem var rétt á undan mér var að fara að taka beygju en hefur farið einhvern veginn of hratt í hana að hann lenti næstum á umferðarljósastaur og ég rétt fyrir aftan á max 40 km hraða eða eitthvað. Rétt náði að snarhemla og beygja bílnum þannig að ég lenti ekki á hinum. Fékk nákvæmlega sömu viðbrögð og á Hellisheiði; skjálfti, þvílíkur hjartsláttur, væl og grenjukór dauðans, oföndun. Fólk í kringum mig gerðu nú flestir lítið að þessu og einn sem nánast sagði að ég væri dramadrottning, það verður víst að hafa það. Leið nógu mikið eins og aula. Fékk meiri martraðir þegar ég var sofnuð eftir vaktina. Voru farnar að fækka mikið en svo jukust þær aftur:-( Hvað er eiginlega með mann?? Finn að ég er komin með mikla fóbíu fyrir að keyra í snjó og hata snjó ennþá meira en ég gerði þótt hann hafi bjargað mér fyrir mánuði síðan. Eins og í gærkvöldi á leiðinni í vinnuna, fékk ég þvílíkan hjartslátt og var með allan tímann á leiðinni í vinnuna og örugglega klukkutíma á eftir. Fæ reyndar aukaslög samkvæmt hjartariti hjá hjartalækninum í vor en þetta var þvílíkt lengi. Ég er bara skíthrædd, svo einfalt er það og auðvitað örugglega aumingjalegt (samkvæmt einhverju fólki), geri mér alveg grein fyrir því.

Svo fór ég í efnafræðiprófið um daginn og það gekk eins og það gekk og ég hélt, lúserinn féll!!:-( Var að deyja úr stressi og mátti hafa mig alla við að grenja ekki fyrir framan alla í þessum stóra sal sem prófið var í og hendurnar ískaldar og þvalar og næstum bara farin að ofanda, þoli ekki þetta vesen í mér. Svo var kennarinn búin endalaust að benda mér á sýnidæmi og aftur sýnidæmi og "vildi ekki" útskýra nánar fannst mér nema þetta komment: sýnidæmi og aftur sýnidæmi... var orðin geðveikt pirruð á því. Skildi eftir slatta af spurningum þrátt fyrir að hafa setið allan tímann eða 2 klst. Skildi þær ekkert, voru asnalega orðaðar fannst mér og ég þorði ekki fyrir mitt litla líf að spyrja því mér fannst það svo asnalegt. Svo náði ég að grenja eins og ég ætti að lífið að leysa þegar ég var komin út í bíl og svo beint í sjúkraþjálfun þar sem ég fékk slatta útrás með prógramminu og gerði miklu meira en ég átti að gera.. hehe.. :)

Svo eru náttúrulega júlen að nálgast og ég er búin að kaupa allar jólagjafir, thank god. Búin að ná í jólakortin, þarf að klára að skrifa þau sem fyrst og senda þau. Svo er það jólaklipping og litun á Þorláksmessu sem verður mjöööög næs því sumir eru ekki búnir að fara í klippingu og litun síðan í maí *hóst-hóst* Svo eftir klippinguna og smá útréttingar er það sveitin og reunion og vinna um áramótin:)

Jæja, komið nóg af þessu bulli í bili og best að fara að lúlla pínu fyrir næturvaktina nr. sirka trilljón eða eitthvað.. hehe.. ;-) Hey já, sumir áttu 4 ára útskriftarafmæli í gær, voða merkilegt eða þannig;-)

Knús á línuna, Moi sjálf

P.s. Nokkrar myndir frá Keili fyrir neðan og linkar á allar myndirnar frá Keili og myndir frá jólagleðinni:)

Keilir 6. desember -->
http://picasaweb.google.com/Sveinkapeinka/Keilir6Desember2008#

Jólagleði 5. desember -->
http://picasaweb.google.com/Sveinkapeinka/JLagleIA4?authkey=KF0K1QA2fqA#




Keilir.

Sumir...
Hópurinn áður en lagt var af stað.
Alveg að fara að klífa upp...
The Keilir!


Smá þraut, getið þið sé andlit þarna? Ég næ að sjá augu, nef og munn. Frekar fyndið því ég stóð í erfiðri stöðu á fjallinu og tók mynd eitthvað upp í loftið:) Getið séð myndina betur í myndaalbúminu ef hún er óskýr hérna.. já eða ýtt á hana til að stækka, á að virka...

laugardagur, desember 06, 2008

Næsta fjallganga í dag 

Tíminn líður svo hratt að það er bara næsta fjallganga í dag, svei mér þá! Það verður farið á Keili. Vonandi gengur það vel, 7-9-13 hjá bollunni ógurlegu! Góða strauma takk...

Meira um það og ýmislegt fleira síðar. Best að fara að lúlla svo ég verði ekki sofandi á fjallinu...

Góðrar nætur knús... Moi sjálf

This page is powered by Blogger. Isn't yours?