Moi sjálf:o)
- GESTABÓK ~ KVITT, KVITT:o)
- "Afrekin" mín;o)
- ÉG Í VIÐTALI Í 24 STUNDUM:o)
- ÉG í VIÐTALi VIÐ ASTMA- OG OFNÆMISFÉLAGIÐ:o)
- GREIN EFTIR MIG Í BLAÐI ASTMA- OFNÆMISFÉLAGSINS (BLS. 25):o)
- Vinnan mín
- Mogginn
- Fréttavefur
- Suðurland.net
- Klaustur:)
- Hvolsvöllur:)
- New York póstur
- Vísir.is
- Leit.is
- Hvað finnur maður ekki þegar maður "googlar"?;)
- Ameríska Idolið
- Fyrir þá sem fíla Eurovision af lífi og sál:)
- Youtube
- Facebook ~ ávanabindandi;)
- Poolarar:o)
- Bankastúss
- Eitthvað fyrir bíófíkla...
- Kvikmynd.is
- FSu:o)
- NFSu:o)
- Gamli kórinn minn
- LAUGASKOKK ~ Allir út að hlaupa:o) Ógeðslega gaman!
- Astma-og ofnæmisfélagið
- Astmafjallganga 2009
- HLAUP!!
- Biggest loser
- Biggest loser club
- Heilsugæslan mín
- Sjúkraþjálfun
- Heilsuráðgjöf.is ~ Hollt fyrir alla að kíkja þarna við
- Næringarforrit og fleira
- World Class
- Hlaup.is
- Maraþon.is
- Íþróttasíða
- Rosalega sniðug uppskriftarsíða
- Afreksvörur ~ Flott hlaupabúð
- Sportland ~ Flott íþróttabúð
- Icefin ~ Frábær útivistarbúð:-)
- Fjallakofinn
- Íslenskt grænmeti og uppskriftir
- Matseld.is ~ Fullt af uppskriftum
- Salatbarinn ~ Geggjað góður staður
- Salatbarinn ~ Matseðill
- Gulla sys
- Nýja síðan hjá Ingu Sól og Dagbjarti Mána:o)
- Inga Sól:o)
- Dagbjartur Máni:o)
- Óskar:o)
- Sigrún Birta:o)
- Emilý Sigurrós sæta:o)
- Árný Alda og Guðný Kristín:o)
- Guðrún Sigríður og Soffía Kristín:o)
- Helga Magga
- Tóta
- Siggi
- Telma
- Sigrún H
- Fanney
- Sigga Skag
- Kristrún Harpa
- Björg Páls
- Lauga:o)
- Ungfrú Júlíana;)
- Agga STÓRhlaupari:o)
- Bibba SVALA járnkona:o)
- Eva og co.
- Sóla:o)
- Ásta:o)
- Hildur ofurhlaupalögga:o)
- Helen megahlaupari:o)
- Guðrún Lauga hlaupakona af guðs náð:o)
- febrúar 2003
- mars 2003
- maí 2003
- júní 2003
- júlí 2003
- ágúst 2003
- september 2003
- október 2003
- nóvember 2003
- desember 2003
- janúar 2004
- febrúar 2004
- mars 2004
- apríl 2004
- maí 2004
- júní 2004
- júlí 2004
- ágúst 2004
- september 2004
- nóvember 2004
- janúar 2005
- mars 2005
- júlí 2005
- október 2005
- nóvember 2005
- apríl 2006
- ágúst 2006
- október 2006
- desember 2006
- janúar 2007
- febrúar 2007
- mars 2007
- apríl 2007
- maí 2007
- júní 2007
- júlí 2007
- ágúst 2007
- september 2007
- október 2007
- nóvember 2007
- desember 2007
- janúar 2008
- febrúar 2008
- mars 2008
- apríl 2008
- maí 2008
- júní 2008
- júlí 2008
- ágúst 2008
- september 2008
- október 2008
- nóvember 2008
- desember 2008
- janúar 2009
- febrúar 2009
- mars 2009
- apríl 2009
HÉR OG ÞAR OG ALLSSTAÐAR
Hlaupa- og heilsusíður
Fólkið mitt (",)
GAMALT OG GOTT:D
ÉG HEITI/MY NAME IS/ICH HEIßE/ME ILLAMO MARÍA, SVEINBJÖRG MARÍA $;O)
sunnudagur, mars 29, 2009
Loksins smá uppdeit...
...sérstaklega fyrir hana ungfrú Júlíönu mína:-)
Hef svosem ekkert merkilegt að segja en here it goes. Hef reyndar smá fréttir að færa.
Fór til bæklunardoksa þarna í byrjun mars eftir að ein hjúkka sem ég vinn oft með á nóttunni fór að "tuða" í deildarstjóranum að það þýddi ekkert að hafa haltrandi sjúkraliða í vinnunni og hún var víst voða sammála því þannig að hún tók sig til og pantaði tíma hjá bæklunarlækni. Ég var reyndar þvílíkt nervös því ég taldi að þetta væri bara einhver móðursýki í mér og þetta væri ekkert. Ég lenti í því fyrir nokkrum árum að þegar ég brákaði mig á saman ökkla (var að fatta það fyrir nokkru síðan) að læknir fyrir austan sagði að þetta væri bara af því að ég væri feit þannig að ég var extra nervös út af því en þetta voru óþarfa áhyggjur, lenti á ekkert smá frábærum lækni. Hann sagði strax við mig þegar hann var að skoða ökklann að ég væri ekki móðursjúk. Það brakaði og marraði allt þarna og var frekar krípí fannst mér. Allavega, þá sagði hann að þetta væri brjóskeyðing í ökklanum sem hljómar nú ekkert vel. Gleymdi alveg að spyrja betur út í þetta. Hann vildi samt fá alveg nákvæmlega út úr þessu og sendi mig í sneiðmyndatöku sem ég fór í fyrir rúmri viku og hann ætlaði að hringja í mig með niðurstöðurnar og svo veit ég ekki meira. Þannig að ég bíð bara en ef ég verð ekki búin að heyra neitt í vikunni þá ætlaði deildarstjórinn að heyra í honum um hvað kom út úr þessu. Ég er svo asnaleg að vera ennþá meira nervös út í að það komi ekkert út úr myndatökunni og þetta væri bara ímyndunarveiki en sjáum hvað gerist. Kannski uppdeita ég bara niðurstöðunum þegar þær koma;-)
Svo er það svona mestu fréttirnar og ég er ekki sérlega kát yfir þeim en verð að sætta mig við. Fékk póst um daginn út af astmaverkefninu og þar kom að ég ætti að hitta á einn doksann m.t.t. stoðkerfisins upp á áframhaldandi þátttöku í verkefninu, ég hafi verið dugleg að æfa og samviskusöm í sjúkraþjálfun og svoleiðis og þau vildu ekki að ég ofgerði mér. Þetta kom mér samt í svo opna skjöldu, það hefur ekkert verið gefið neitt í skyn. Ef að þetta sé líka út af ökklanum segi ég það að sjúkraþjálfarinn gaf mér alltaf grænt ljós og teipaði mig vel þannig að mér fannst ég vera öruggari. Mig grunaði samt strax hvað þetta gæti þýtt og hugsaði þetta fram og aftur og upp og niður. Svo hitti ég á doksann og spjallaði við hann og niðurstaðan úr því varð sú að ég mun ekki taka þátt í síðustu 3 göngunum:o( Þær eru reyndar þær erfiðustu. Ég fékk auðvitað að segja mína hlið og lýsti auðvitað yfir hvað ég yrði vonsvikin og svekkt að þurfa að hætta, sérstaklega eftir að hafa reynt eins og ég get og allan þennan tíma því ég vil ekki vera einhver "quitter" eða neitt svoleiðis og búin að vera græja mig smám saman upp sem kostar sitt en ég ætla að nota það í sumar því ég ætla að stefna að fara kannski Laugaveginn og Fimmvörðuhálsinn og fleiri göngur hvernig sem þessi drasl löpp verður, mér er orðið nokk sama, ætla að komast hlutina og punktur! Ég er kannski ekki rosalegur "quitter" í þessu því ég ákvað þetta ekki, allavega sjálf, en mér er sama; mér finnst það bara, að þurfa að hætta í miðjum klíðum, algjör loser eitthvað.
En ég sagðist auðvitað að reyna að sætta mig það sem úr yrði. Ég vil ekki hægja á öllum og eyðileggja fyrir hinum. Guð og allir í kringum mig vita hvað bollan er ógeðslega lengi að drattast að öllu og langsíðust og allt það. En hann vildi ekki nú samt missa mig úr verkefninu alveg því hann dáist að MÉR!!! MÉR Ég skil það bara ekki, mér hefur aldrei fundist ég vera eitthvað aðdáunarverð, ég bara verð að segja það, hvað er svona aðdáunarvert við sjálfa mig, er búin að vera hugsa þetta að undanförnu. Hann sagði að ég sýndi að fólk í þyngri kantinum (man ekki alveg orðalagið) gæti stundað hreyfingu og þyrfti ekki að hanga í sófanum og ég færi hlutina á mínum eigin hraða. Ég kem á þolæfingar og svoleiðis og líklegast styttri göngutúra sem er víst líka á planinu. En ég viðurkenni að ég var í sjálfsvorkunn í heilan dag og svekkt í nokkra dag og með samviskubit að ég hafi ekki staðið mig í stykkinu:/ En ég lofaði að hætta ekki að vera dugleg að æfa og svoleiðis. En allavega, þetta er semsagt niðurstaðan. Ég sætti mig við hana en er ótrúlega svekkt.
Jæja. Annars er ég komin með nýjan sjúkraþjálfara því hin fór í barnseignarleyfi. Þessi er frábær og ég fæ mjög gott spark í rassinn. Er að bæta á mig helling af æfingum og ég er með helling af prógrömmum; ökklaprógramm, prógramm fyrir háls og herðar þar sem ég er mjög slæm oft þar, fullt af teygjuæfingum og almennar æfingar með smá lyftingum, brennslu- og magaæfingum. Bara læti:) Er búin að vera mjög slæm í bakinu undanfarið og hún tók hrikalega á því á föstudaginn. Ég veit ekki hvert ég færi, þetta var svo hrikalega sárt. Það liggur svona ótrúlega vondur punktur frá mjóbakinu niður í rassvöðvann og niður einhverja sin á lærinu niður að hnénu. Ég get bara sagt að þetta var hryllilega vont. Svo er ökklinn búinn að vera frekar mikið slæmur. Vona að þetta fari bráðum að lagast.
Svo var leynivinavika í vinnunni í síðustu viku og það var æðislega gaman og endaði með hörkupartýi á föstudaginn og stelpurnar geta skemmt sér, það er pottþétt... hehehe.. :) Var reyndar alveg hálfan laugardaginn að jafna mig eftir partýið... hehe.. ;-) Það eru myndir inni á facebook ef einhver vill skoða:)
Best að hætta þessu blaðri og væli í bili. Until negst tæm:)
Knús í krús, Moi sjálf
Hef svosem ekkert merkilegt að segja en here it goes. Hef reyndar smá fréttir að færa.
Fór til bæklunardoksa þarna í byrjun mars eftir að ein hjúkka sem ég vinn oft með á nóttunni fór að "tuða" í deildarstjóranum að það þýddi ekkert að hafa haltrandi sjúkraliða í vinnunni og hún var víst voða sammála því þannig að hún tók sig til og pantaði tíma hjá bæklunarlækni. Ég var reyndar þvílíkt nervös því ég taldi að þetta væri bara einhver móðursýki í mér og þetta væri ekkert. Ég lenti í því fyrir nokkrum árum að þegar ég brákaði mig á saman ökkla (var að fatta það fyrir nokkru síðan) að læknir fyrir austan sagði að þetta væri bara af því að ég væri feit þannig að ég var extra nervös út af því en þetta voru óþarfa áhyggjur, lenti á ekkert smá frábærum lækni. Hann sagði strax við mig þegar hann var að skoða ökklann að ég væri ekki móðursjúk. Það brakaði og marraði allt þarna og var frekar krípí fannst mér. Allavega, þá sagði hann að þetta væri brjóskeyðing í ökklanum sem hljómar nú ekkert vel. Gleymdi alveg að spyrja betur út í þetta. Hann vildi samt fá alveg nákvæmlega út úr þessu og sendi mig í sneiðmyndatöku sem ég fór í fyrir rúmri viku og hann ætlaði að hringja í mig með niðurstöðurnar og svo veit ég ekki meira. Þannig að ég bíð bara en ef ég verð ekki búin að heyra neitt í vikunni þá ætlaði deildarstjórinn að heyra í honum um hvað kom út úr þessu. Ég er svo asnaleg að vera ennþá meira nervös út í að það komi ekkert út úr myndatökunni og þetta væri bara ímyndunarveiki en sjáum hvað gerist. Kannski uppdeita ég bara niðurstöðunum þegar þær koma;-)
Svo er það svona mestu fréttirnar og ég er ekki sérlega kát yfir þeim en verð að sætta mig við. Fékk póst um daginn út af astmaverkefninu og þar kom að ég ætti að hitta á einn doksann m.t.t. stoðkerfisins upp á áframhaldandi þátttöku í verkefninu, ég hafi verið dugleg að æfa og samviskusöm í sjúkraþjálfun og svoleiðis og þau vildu ekki að ég ofgerði mér. Þetta kom mér samt í svo opna skjöldu, það hefur ekkert verið gefið neitt í skyn. Ef að þetta sé líka út af ökklanum segi ég það að sjúkraþjálfarinn gaf mér alltaf grænt ljós og teipaði mig vel þannig að mér fannst ég vera öruggari. Mig grunaði samt strax hvað þetta gæti þýtt og hugsaði þetta fram og aftur og upp og niður. Svo hitti ég á doksann og spjallaði við hann og niðurstaðan úr því varð sú að ég mun ekki taka þátt í síðustu 3 göngunum:o( Þær eru reyndar þær erfiðustu. Ég fékk auðvitað að segja mína hlið og lýsti auðvitað yfir hvað ég yrði vonsvikin og svekkt að þurfa að hætta, sérstaklega eftir að hafa reynt eins og ég get og allan þennan tíma því ég vil ekki vera einhver "quitter" eða neitt svoleiðis og búin að vera græja mig smám saman upp sem kostar sitt en ég ætla að nota það í sumar því ég ætla að stefna að fara kannski Laugaveginn og Fimmvörðuhálsinn og fleiri göngur hvernig sem þessi drasl löpp verður, mér er orðið nokk sama, ætla að komast hlutina og punktur! Ég er kannski ekki rosalegur "quitter" í þessu því ég ákvað þetta ekki, allavega sjálf, en mér er sama; mér finnst það bara, að þurfa að hætta í miðjum klíðum, algjör loser eitthvað.
En ég sagðist auðvitað að reyna að sætta mig það sem úr yrði. Ég vil ekki hægja á öllum og eyðileggja fyrir hinum. Guð og allir í kringum mig vita hvað bollan er ógeðslega lengi að drattast að öllu og langsíðust og allt það. En hann vildi ekki nú samt missa mig úr verkefninu alveg því hann dáist að MÉR!!! MÉR Ég skil það bara ekki, mér hefur aldrei fundist ég vera eitthvað aðdáunarverð, ég bara verð að segja það, hvað er svona aðdáunarvert við sjálfa mig, er búin að vera hugsa þetta að undanförnu. Hann sagði að ég sýndi að fólk í þyngri kantinum (man ekki alveg orðalagið) gæti stundað hreyfingu og þyrfti ekki að hanga í sófanum og ég færi hlutina á mínum eigin hraða. Ég kem á þolæfingar og svoleiðis og líklegast styttri göngutúra sem er víst líka á planinu. En ég viðurkenni að ég var í sjálfsvorkunn í heilan dag og svekkt í nokkra dag og með samviskubit að ég hafi ekki staðið mig í stykkinu:/ En ég lofaði að hætta ekki að vera dugleg að æfa og svoleiðis. En allavega, þetta er semsagt niðurstaðan. Ég sætti mig við hana en er ótrúlega svekkt.
Jæja. Annars er ég komin með nýjan sjúkraþjálfara því hin fór í barnseignarleyfi. Þessi er frábær og ég fæ mjög gott spark í rassinn. Er að bæta á mig helling af æfingum og ég er með helling af prógrömmum; ökklaprógramm, prógramm fyrir háls og herðar þar sem ég er mjög slæm oft þar, fullt af teygjuæfingum og almennar æfingar með smá lyftingum, brennslu- og magaæfingum. Bara læti:) Er búin að vera mjög slæm í bakinu undanfarið og hún tók hrikalega á því á föstudaginn. Ég veit ekki hvert ég færi, þetta var svo hrikalega sárt. Það liggur svona ótrúlega vondur punktur frá mjóbakinu niður í rassvöðvann og niður einhverja sin á lærinu niður að hnénu. Ég get bara sagt að þetta var hryllilega vont. Svo er ökklinn búinn að vera frekar mikið slæmur. Vona að þetta fari bráðum að lagast.
Svo var leynivinavika í vinnunni í síðustu viku og það var æðislega gaman og endaði með hörkupartýi á föstudaginn og stelpurnar geta skemmt sér, það er pottþétt... hehehe.. :) Var reyndar alveg hálfan laugardaginn að jafna mig eftir partýið... hehe.. ;-) Það eru myndir inni á facebook ef einhver vill skoða:)
Best að hætta þessu blaðri og væli í bili. Until negst tæm:)
Knús í krús, Moi sjálf
mánudagur, mars 09, 2009
Nýr mánuður genginn í garð...
Voðalega líður tíminn eitthvað hratt og svosem ekkert merkilegt að frétta eins og venjulega;-) Er reyndar að fara til bæklunarlæknis í fyrramálið út af ökkladraslinu. Við skulum sjá hvað gerist og hvort sumir séu móðursjúkar bollur. Ég kannski updata smá þó verði ekkert merkilegt... :)
Wish me luck, er frekar stressuð...
Knúsiknús, Moi sjálf
Wish me luck, er frekar stressuð...
Knúsiknús, Moi sjálf
