Create your own banner at mybannermaker.com!
MySpace Backgrounds <$BlogRSDUrl$>

ÉG HEITI/MY NAME IS/ICH HEIßE/ME ILLAMO MARÍA, SVEINBJÖRG MARÍA $;O)

mánudagur, maí 26, 2008

Hellú pípól.... 

Jæja, loksins mætt á svæðið:) Það er bara búið að vera bilað að gera að ég hafði ekki einusinni tíma til að blogga áður en ég fór í sveitina um helgina. Plús það ég er PÍNU löt að blogga núna þannig að ég ætla að gera mitt besta;-)

Fór til hjartalæknisins á fimmtudaginn og það gekk bara vel og hann var bara nokkuð sáttur við mig. Hann sá aðmíturlokan var að dæla of miklu eða eitthvað svoleiðis, man ekkert hvernig þetta var og hann sá að þær væru líka eitthvað mýkri. Veit ekkert hvað það þýðir. En honum fannst þetta vera það sakleysislegt að það þyrfti ekkert að gera neitt sem er bara gott mál, þannig að maður getur andað léttar, hjúff. Æi, ég er bara fegin að þetta er búið, var að fara að breytast í móðursjúka hænu liggur við. Hann var reyndar ekki nógu ánægður með þrýstinginn og vildi hann að ég fylgdist vel með honum á næstunni. Skil ekkert í þessu, hef alltaf verið bara fín en núna upp á síðkastið er ég bara búin að vera hækka. Er reyndar í áhættuhóp en það er samt engin ástæða, finnst mér persónulega. Náðum að chatta með hlaupin og hann er á fullu að dunda sér í að hlaupa doksinn, gaman að þessu;o) Hann sagðist vera að leita sér að hóp eða einhverju svoleiðis því það væri frekar leiðinlegt að vera einn, ég hvíslaði í gamni: laugaskokk.is :-þ Hver veit, hver veit;o) Er voðalega dugleg að plögga besta hlaupahópinn:)

Æfingarnar eru búnar að ganga ágætlega. Herra foringi setti mig í "straff" í lubene, í sérstakt hraðaprógramm og átti að spretta semsagt í einhverja tíu daga sem klárast þá í þessari viku. Átti að spretta Brúnaveginn eins hratt og ég gæti til að lengja skrefin. Er bara að pæla að klára út þessa viku, klára held ég tíunda daginn á fimmtudaginn eða eitthvað svoleiðis. Hef ekkert pælt í tímanum neitt þannig séð. Hef bara verið að í tæpan klukkutíma. Á miðvikudag og fimmtudag tók ég rúma 5 km. Í sveitinni tók ég pínuponsu spretti í pínuponsulítilli brekku ef brekku skyldi kalla... hehe... (kallast reyndar "Kirkjufjall", er hjá Kirkjunni semsagt;o) og svo smá rúnt um þorpið eða sirka about 6 km. Ekkert spes en foringinn sagði bara spretti. Síðan komst ég ekki á æfingu í dag þannig að ég tók bara æfinguna fyrr og fór "elskulega" Brúnaveginn minn og tók þá um 5 km aftur. En Jesús Pétursson læææærin mín!! Er búin að vera næstum eins og vaggandi og veltandi hæna sem er búin að bora yfir sig. Uppgötvaði vöðva þarna efst og innst í lærunum sem ég vissi ekki að væru til... hehe... hef gott af þessu :þ Síðasta vikan var ekki mikil í total-ið út af áherslunni á hraðann en ekki lengdina. Voru sirka 28 km. En sumir þurfa að fara svo að ná 50 km á viku samkvæmt herra foringja vor, úff vona að mér takist það!

Fór semsagt í sveitina um helgina. Vorum að halda upp á afmælið hjá múttu "gömlu" Hún varð sextug á miðvikudaginn og auðvitað varð maður að gera eitthvað smávegis fyrir hana:) Vorum með lítinn sal og gerðum kósý. Voru um 30 manns, bara fámennt og góðmennt og rosa gaman í geggjað góðu veðri, sól og 17 stiga hita á Sunnudaginn. Til hamingju með daginn mútta mín og vonandi naustu dagsins:o) Aðalgjöfin frá okkur systkinunum og mökum er að bjóða henni út á Grand hótel á föstudaginn og það verður örugglega rosa kósý líka:o)

Svo er það bara vinna dauðans þessa viku, 7 vaktir á 7 dögum, ógeðslega strembið. Var dauð eftir vinnuna síðasta föstudag. Þá vantaði svo mikið af fólki út af veikindum og veseni, var ritari, var í býtibúrinu og að reyna að sinna sjúkraliðastarfinu mínu þar sem ég var ein plús að vera með tvo nema sem voru að byrja að vinna í sumar, undir mínum verndarvængjum eða þannig, kannski pínu erfitt þar sem maður er sjálfur pínu blautur bakvið eyrun, svolítið töff en tókst einhvern veginn. Fór ekki í morgunmat fyrr en 11:00 og hádegismat 15:15 og gat fengið mér eina brauðsneið. En annars er svo auðvitað bara hlaupaæfingar eins og ég get, klára örugglega bara sprettina allavega. Kemst heldur ekki á æfinguna á morgun út af morgun/næturvakt, en tek blessuðu sprettina. Veit ekki með laugardaginn ef maður verður pínu þunnur (eftir föstudagskvöldið;) fyrir kvöldvaktina... hehe... verð vonandi ekki svo slæm;o)

Best að hætta þessu bulli og blaðri... ...í bili allavega;-)

Knús í krús, Moi sjálf, a.k.a. móðursjúka og væmna hænan sem veltist um.
Posted by: Sveinbjörg M. / 21:21 (2) comments

mánudagur, maí 19, 2008

Uppljóstrun, dadaraaaa... 

Jæja þá, mætt á svæðið frekar mikið þreytt eftir nætuvaktahelgi... ZZzzz... Er ógeðslega lúin eitthvað. Svaf svo illa á milli vakta að það hálfa væri nóg. Svaf t.d. ekkert eftir laugadagsnóttina. Það var verið að bora eitthvað á hæðinni fyrir ofan held ég (þar sem konan sem leigir mér og maðurinn hennar eru) og svo var stelpan sem er við hliðina á mér sönglandi hástöfum og frekar mikið falskt! Sofnaði almennilega um hádegið og vaknaði hálfþrjú og fór ekki að sofa aftur fyrr en eftir vaktina í nótt. Enda fékk ég mér eyrnatappa með úr vinnunni í morgun;o)

Mætti á æfingu í dag eftir næturvaktina og var gjörsamlega ekki að nenna því sko. Vaknaði korteri áður en ég fór á æfingu. Úðaði í mig einum banana og svo út. Gleymdi Garmgreyinu og pústinu og öllu þannig að ég var bara talsvert vængbrotin og svolítið nakin eitthvað að vera án úrgreysins:o/ Í staðinn fyrir að fara brekkuspretti ákvað herra foringi að fara upp í Öskjuhlíð og taka smá spretti þar (held ég) og svo aftur tilbaka. Dróst náttúrulega strax úr hópnum í byrjun en náði samt að sjá nokkurn veginn hvert þau fóru upp Kringlumýrabrautina og svo no nada! Ég var sko búin að vara við því að ég væri algjör snillingur í að villast og týnast:oþ Og það fór svo að sumir höfðu rétt fyrir sér. Ég reddaði mér einhvern veginn í Öskjuhlíðina en hitti greinilega ekki á liðið þannig að ég reddaði mér aftur og tók langan hring undir Öskjuhlíðinni að Nauthól og upp meðfram flugvellinum að Icelandair hótelinu og sömu leið tilbaka og ég kom, sirka 3 km þar. Hitti á herra Pétur þegar ég var að renna í hlað. Hann var nokkuð ánægður með mig hvað ég fór miðað við að týna öllum. Hann sagði svo að þau hefðu reyndar farið kannski aðeins of hratt en það var allt í lagi, ég komst einhvern veginn í Öskjuhlíðina. Hann hélt að ég hefði farið þá allt í allt 12 km. Það er svo öööömurlegt að vera Garmalaus að það hálfa væri nóg;o) Veit nú ekki akkúrat tíma en við fórum af stað 17:30 og klukkan sagði 19:10 þegar ég kom inn í World Class-ið, eða 1.40 klst., þannig að þetta hefði svosem getað verið verra haaa... Gekk bara annars ágætlega, svolítið töff fyrst, astmavesen og óþægindi og ekkert púst, arg! Svo í lokin var ég orðin ansi þreytt og þá af hungri og orkuleysi út af því, en þetta reddaðist. Pústaði mig bara strax og ég kom heim til að létta á lungunum aðeins.

En ég náði góðu chatti við foringjann áður en hann fór. Hann las mér aftur aðeins pistilinn enn meira og sagði að nú yrði ég að spýta í lófana ef ég ætlaði að gera það sem á vonandi eftir að gerast í sumar. Þori eiginlega ekki að skrifa það strax þó það muni virðast mjög augljóst þegar líða tekur. Hann vill að ég fari helst ekki minna en 50 km á viku, sjæs maður. Nú verður maður að fara að standa sig að það hálfa væri nóg. Áfram með þig ungfrú feitabolla!! En reyndar sagði hann líka að ég ætti að einbeita mér að hraðæfingum næstu 10 daga en ekki endilega lengdaræfingum og labba þá upp á Brúnveginn og hlaupa eins og brjálæðingur niður til að lengja skrefin og svoleiðis og líka að spretta niður Hólsveg og labba hann upp (ef ég skildi hann rétt:)

Eins og fyrirsögnin bendir til ætla ég að uppljóstra dálitlu sem er reyndar svo ómerkilegt að það skiptir engu máli í rauninni. Bara að búa til smá dramatík;o) Þetta snýst að þessu "leynilega" verkefni sem ég byrjaði á í nóvember þar sem þolpróf og læknisskoðanir og stúss er búið að koma við sögu eins og ég hef einhvern tímann nefnt. Er semsagt að taka þátt í verkefni sem nefnist: ASTMA-MARAÞON 2008. Gefur auga leið að ég með minn astma er í einhverju sem tengist astma;oþ Þetta er semsagt verkefni á vegum Astma-og ofnæmisfélagsins til sýna fram á að fólk með astma geti hreyft sig og stundað íþróttir/hreyfingu þótt það sé með sjúkdóminn með rétt lyf og meðhöndlun að vopni. Þetta verkefni endar með þátttöku í RVK-maraþoni í ágúst, þar sem fólk tekur vegalengd sem það treystir sér í, guð má vita hvað það verður hjá manni sjálfum, you´ll never know;o) Það er verkefnisstjóri yfir þessu sem er Fríða Rún, alveg gígantískur hlaupari að það hálfa væri nóg. Hún hefur umsjón með þjálfuninni og við sendum henni æfingadagbækur reglulega. Svo eru nokkrir lungnalæknar sem eru með í þessu og þeir eru held ég að gera rannsókn eða verkefni eða eitthvað svoleiðis um þetta allt saman. Búnir að taka alla í læknisskoðun (enda kom þetta hjartavesen í ljós þar, hefði annars aldrei pælt í þessu) og gera öndunarpróf í þessum þolprófum og vinna út frá því einhverjar skemmtilegar niðurstöður vonandi. Svo er fullt af öðru fólki í kring um þetta verkefni. Það verður spennandi að sjá hvað kemur út úr þessu öllu saman. En þetta er bara skemmtilegt og spennandi verkefni. Alveg slatti af fólki í þessu eða um 30 manns sem er miklu meira en þau þorðu að vona. Svo eru smá verðlaun fyrir þá tvo sem standa sig best og sigra (held ég alveg örugglega, kommon sens) í hópnum, munu þeir fá ferð til Berlínar í haust í maraþon þar. Efast um að ég muni komast nálægt því en ég hugsa ekkert um það heldur að sýna fólki t.d. að svona feitabolla eins og ég, með minn astma geti hreyft mig og t.d. hlaupið, sem er held ég bara alveg ágætt:-) Þetta er enn eitt sem fer inn í reynslubankann hjá manni. Það verður rosa stuð þegar nær dregur. Hópurinn æfir í fyrsta sinn saman 8. júní. Svo er búið að ákveða að vera alveg eins í maraþoninu og vera í eins bolum og vera merkt eitthvað skemmtilegt. Þetta er svona gróflegt um þetta blessaða verkefni sem ég búin að halda þannig séð "leyndu" fyrir mér, svona upp á fyrir mig að ég muni klára þetta en ekki bara segja og gera svo ekki hlutinn. Reyndar vissu þónokkrar manneskjur af þessu svosem:) En þetta er í góðum farvegi.

Jæja, best að hætta þessari munnræpu, slæ alltaf met liggur við, heimta heimsmetabók Guinnes!! Hehe.... Svo er bara vinna og aftur vinna, hjartaómun einhversstaðar þar á milli, hlaup og hlaup og meiri hlaup, kannski sofa inni á milli aðeins líka til að halda geðheilsunni nokkurn veginn ágætri. Hey já, svo á mútta afmæli á miðvikudag og verður sextug sú "gamla";o) Er ekki alveg viss hvað ég á að gefa henni... hmmm...

**RISA*RISA*RISA*STÓRT*KNÚSÍ*TILEFNI*DAGSINS, Moi sjálf**
Posted by: Sveinbjörg M. / 20:51 (3) comments

föstudagur, maí 16, 2008

Everything´s kreeeeisýýý men.... 

Nei elsku dúllurúsínu-Hillan mín, er sko ekki hætt að blogga og sko alls ekki að hlaupa:-) Er bara búin að vera LÖT og ekkert annað (skammskamm!!) og reyndar allt búið að vera brjálað að gera og ég held að það róist ekkert fyrr en ég byrja í sumarfríinu mínu sem byrjar núna 9. júní. Er svo þokkalega farin að telja niður að það hálfa væri nóg:)

Það er samt örlítið skárra eftir þetta eina próf sem ég fór í. Ótrúlega góð að væla yfir einu prófi meðan aðrir taka sirka 100 stk sjálfir, þekki það sjálf síðan í "gamla" daga, voðalegur reynslubolti er maður orðinn... hehe.. Annars er það nokkurn veginn bara vinna, sofa, hlaupa, sofa, vinna, sofa, hlaupa o.s.frv., jú gett vott æ mín:) En eins og ég segi maí er bara talsvert MIKIÐ strangur svona í heildina litið, bara að tækla það einhvern veginn. Það hefði samt verið afskaplega indælt að hafa örlítið fleiri klst. í sólarhringnum, aðeins minna stress og svoleiðis;o)

Fór ein út að hlaupa á *mánudaginn* vegna þess að ég vissi hreinlega ekki hvort það yrði æfing eða ekki út af "the second in hvítasunnu" þannig ég ákvað að fara mína leið og dúllaði mér bara eitthvert í gamni til að gera eitthvað allt annað og endaði með að fara upp í Grafarvog. Það var bara ansi gaman að breyta til svona einu sinni. Þetta voru eitthvað um 11 km allt í allt á sirka 1.45 klst. Á *miðvikudaginn* fór ég fyrr út að hlaupa því ég þurfti að fara á vinnufund um sjöleytið þannig að ég gat ekki farið á Laugaskokksæfingu en hitti loksins á herra foringja sem las mér aðeins pistilinn og er með mjög ákveðnar hugmyndir fyrir mig með sumarið og ágúst en ég þori ekki að segja það, ekki strax.. hehe.. bara svo það muni kannski ganga upp að lokum, var nefnilega næstum farin að bakka mig alveg úr því. We´ll see what will happend;o) Tók Fossvoginn og heildina ein 10 kvikindi á 1.30 klst. Gekk bara vel en fann svolítið til í leggjunum á eftir og geri það reyndar enn. Í *dag* er búið að vera það brjálað að gera að ég komst ekki á sjálfa æfinguna en ég fór sjálf út fyrripartinn og tók Stífluhringinn sem gerir að 11.5 km á u.þ.b. 1.50 klst. eða eitthvað svoleiðis. Þetta er svona vikan sem komið er, alveg ágæt svosem og framundan er næturvaktahelgi þannig að ég missi af Neshlaupinu, ARG! Er mjög svekkt að missa af því, var svo gaman í fyrra. Verð bara að fara á næsta ári í staðinn en það er bara svo langt þangað til:o/

Dagurinn í dag búinn að vera strangur. Fór til hjartalæknisins í hádeginu. Gekk ágætlega svosem. Hann vill hitta mig aftur og fá í ómskoðun. Byrjaði á að fara í hjartalínurit og svo hitti ég doksann. Lenti á alveg æðislegum lækni og hann er meira að segja að dunda sér í hlaupum líka öðruhvoru:) Spjölluðum aðeins um hlaupin og hann var steinhissa að ég hefði klárað hálft maraþon og kallaði mig hetju! Ég var bara hehe... takk, ég reyni.. :) Hann sá aukaslög á ritinu og heyrði þessi aukahljóð sem hinir doksarnir fundu. Tók líka blóðþrýstinginn og var ekki alveg nógu ánægður með hann, of há neðri mörkin og það er annað skiptið í röð sem það er og ég er frekar mikið hissa á þessu því hann hefur verið fínn að þessu. Vildi að ég mæli mig reglulega á næstunni. En í heildina sagði hann mér að hafa ekki of miklar áhyggjur af þessu en hann vildi samt fá að skoða þetta aðeins betur. Hann sagði að þetta væri kallað eitthvað míturlokuprolapse (kann ekki svona læknamál) Tengist semsagt eitthvað míturlokunum, að þær leki eða eitthvað svoleiðis. Fer í ómskoðunina eftir viku og þá kemur í ljós hvort að þetta sé ekki bara eitthvað smávægilegt. Er samt pínuoggulítið stressuð.

Svo fór hann Óli minn á verkstæði í dag í olíuskipti og smá yfirhalningu sem gerði það verkum að ég komst ekki á æfinguna, arg. Lenti allt á svo vondum tíma að ég varð að klára hlaupin fyrripartinn. En hann Óli minn er bara nokkuð ánægður með mig og malar eins og kisa við mig:-)

Æi, ætlaði að skrifa eitthvað svo hryllilega merkilegt núna að ég nenni því varla, komin með svo mikinn svefngalsa, skrifa það næst... eða jú. Endaði kvöldið á að fara í bíó á myndina "Made of honor" Hún er geeeðveik og yndisleg og ekta stelpumynd og mæli rosalega með henni. Hitti systur mína í bíóinu í hléinu og sagði að ég hlyti að vera eitthvað smá sjónlaus því hún hafði reynt að vinka mér sirka milljón sinnum eða eitthvað. Sorry skvís. Stundum fatta ég ekki neitt, jafnvel þó manneskjan sé við hliðina á mér, hehe... Sveinbjörg rosa skrýtna og blinda;o)

Svo er bara brjáluð vinnuhelgi framundan og nóg að gera. Ætla að reyna að hlaupa pínupons á milli vakta ef maður verður í stuði með guði:) Ég skal reyna að vera duglegari að skrifa, er bara svo asskoti löt, þarf alltaf segja frá svo miklu að ég nenni varla að skrifa það niður, vá ein sem er gjörsamlega steikt. Hafið bara yndislega helgi elskurnar mínar og sérstaklega aukaknús á alla Laugaskokkarana sem eru að fara að taka þátt í Köbenmaraþoni um helgina, TUTU:o)

Best að hætta þessu blaðri og bulli og munnræpu í bili. Þessi færsla var tileinkuð henni Hillu minni:-)

Knús á línuna fram og tilbaka, Moi sjálf:-)
Posted by: Sveinbjörg M. / 00:04 (1) comments

föstudagur, maí 09, 2008

"Afrek" dagsins 

Ja, afrek og ekki afrek haaa... Ákvað að skella mér í Icelandair hlaupið í kvöld og er það annað árið í röð. Það var geeeeegggjað veður að það hálfa væri nóg, sól og logn liggur við alla leiðina, fann nú ekki fyrir neinum vindi. Var kannski of niðursokkin í það sem ég var að gera hmm.. ;o)

Er sátt svona í heildina. Gekk bara ótrúlega vel og í fyrsta sinn sem ég labbaði ekkert, no nada! Nema upp eina brekku í nokkrar sekúndur. Var heví ánægð. Það er eiginlega pínu ástæða fyrir því sko. Það var nefnilega "pínu"lítil keppnisharka í sumum í dag. Ég nefnilega er alltaf laaaangsíðust og ég nýti mér það bara í staðinn fyrir góða æfingu sem ég get lært af. Nema hvað að ég fór óvart fram úr einni eftir tæpan km og var aðeins á undan henni allan tímann en hún var þó ekkert rosa langt á eftir samt. Þannig að sumir hörkuðu af sér ógeðslega vondan hlaupasting dauðans og vont astmavesen til þess að "vinna" keppinautinn :þ Svo þegar ég var að nálgast markið heyri ég fyrir aftan mig hvatningar á manneskju sem ég hélt að væri hún og það var sagt: "Áfram, náðu endsprettinum af henni, taktu þetta, gogogo..." Þegar ég heyrði þetta kom einhver raketta í rassinn á mér og flýtti mér eins og ég gat og sprengdi mig gjörsamlega að ég náði varla andanum af astmanum. Eeeeen ég "vann" keppinautinn minn. Sá það á úrslitunum áðan að ég náði að sigra einhvern gaur en ekki þessa konu, hún kom rétt fyrir aftan eða sirka 1-2 mínútum. Það munaði sko 2 SEKÚNDUM á mér og þessum gaur. Segið svo að maður geti ekki haft "smá" keppnisskap þó maður sé akfeitur;o)

Ætla samt ekki segja að ég sé ofsalega mikið sátt við tímann, allavega miðað við í fyrra. Fór þessa 7 km semsagt á 59:34 mín. og rétt slapp undir klukkutímann. Var á 56:18 mín. í fyrra og labbaði sko miklu meira, þannig að ég er bara ekki viss af hverju þetta var svona. Ætli klukkan hafi verið biluð í fyrra? ;þ En það eru alltaf plúsar og mínusar í öllu, ekki satt? En ég er sáttust við að hafa klárað að sjálfsögðu hlaupið í fyrsta lagi hjá mér, í öðru lagi að hafa náð að "hlaupa" (miðað við mig) og í þriðja lagi náð að "keppa" pínupons við einhver og "unnið" Úps, hljóma núna aðeins og Jón Baldvin þarna.... Til að toppa þetta góða kvöld gerði ég mig talsvert að fífli fyrir framan nokkrar manneskjur (í staðinn fyrir alla hina sem voru þarna rétt hjá:-) Var í miðri hlauparaþvögu að horfa á verðlaunaafhendingu þegar ég fann allt í einu svo til í maganum að það hálfa væri nóg, mjög óþægilegt eitthvað þannig að ég bakkaði mig hægt og rólega úr hópnum og þegar ég var komin úr hópnum fann ég að þurfti nauðsynlega að fara að gubba, er ekki að grínast. Ætlaði út að hlið hótelsins og gubba þar svo engin(n) sæi mig en það varð ekki svo gott því allt í einu gubbaði ég svona aldeilis hressilega á bílaplaninu, úffpúff. Tvær RISAstórar gusur en vá hvað mér létti á eftir. Þau sem sáu þetta komu strax til mín og hjálpuðu mér og redduðu mér þurrkum og vatni. Ég er hissa á að allt liðið sem var í verðlaunaafhendingunni hafi ekki tekið eftir þessu, en sem betur fer slapp það!! Fannst nógu neyðarlegt að gubba eins og algjör asni í götuna. Ein kona sem hjálpaði mér sagði að ég hefði verið eins og fagmaður að verki, fór ekkert á fötin eða neitt, beint á götuna... Hahaha... þessi var ansi góður, pældi ekkert í þessu fyrr en eftir á. Þetta bara kom. Ég veit eignlega ekki hverju á að kenna um. Borðaði ekki fyrr en tæpum klukkutíma fyrir hlaup (út af næturvaktinni sem ég var á) og fékk mér jógúrt og banana og annan banana 5 mínútum fyrir hlaup. Var alveg dauðuppgefin eftir að hafa tekið þetta á í lokin í endasprettinum. Púlsinn rauk upp í 200 slög og astminn var að drepa mig þannig að ég pústaði mig strax, fór svo og þambaði volgt vatn (oj, var ekki í stuði fyrir svoleiðis) og LeppinSport og japlaði á banana. Kannski hjálpaðist þetta að, maybe:) Leið betur eftir þetta en fann aðeins til í maganum og fékk þennan svakalega hausverk sem lagaðist við verkjatöflu þegar ég var komin heim. Verðlaunaði sjálfa mig með Nings áður en ég kom núna aftur í vinnuna og svaf ekkert núna í kvöld enda engin tími til, sjáum hvað setur;o)

Svo með jibbíjei-ið. Búin að vera fljúgandi um á bleiku skýi síðustu daga, því að..... ...ÉG NÁÐI EFNAFRÆÐIPRÓFINU.... JIBBÍSJIBBÍ, er svo ógeðslega ánægð. Þetta er ekki æðisleg einkunn en samt sátt miðað við hvernig mér leið. Fór í prófið á þriðjudag og það var ekki fyrr en kl. 16 og mér leið hræðilega allan daginn að þurfa að bíða eftir því verandi þetta hrikalega prófkvíðin og hrædd við þetta allt saman. Lærði og lærði frá 10-15:30 og fékk mér ekkert að borða því ég þorði því ekki, því annars myndi ég gleyma hvað ég var að reyna að læra þannig að ég fór svöng og mega prófkvíðin í the big test eða þannig. Var komin í marga hringi fyrir prófið og búin að rugla öllu saman og næstum farin að gráta. Notaði allan próftímann eða 2 klst. og fannst það bara ekki nóg. Svo um kvöldið sá ég einkunnina og hún var 5.3 og lokaeinkunnin 6.0. Borgar sig að skila skilaverkefnunum:o) Ég var hálfkjökrandi þegar ég fór úr prófinu og handviss að ég hefði fallið og komin í "góða" sjálfsálitið mitt aftur að vera heimskur og svoleiðis, bara fraus þegar ég sá prófið í fyrsta sinn, eins og ég hefði aldrei séð svona dæmi og slíkt. En Jesús Pétursson hvað ég er glöð. Þetta er allt henni Helgu Eyju minni að þakka. Hún var svo dugleg og yndisleg að hjálpa mér og eyddi talsverðum tíma í það, takk innilega sæta mín, átt inni hjá mér hvítvín og kósýkvöld:-) Allavega, þá get ég haldið áætlun og farið væntanlega í efnafræði 203 í haust og hjúkrun haust 2009. Sjö (7)~níu (9)~þrettán (13)! Sjáum til hvernig gengur en vonum það besta:)

Jæja, best að hætta þessu bulli/blaðri/dramatík í bili;o) Er að vinna í nótt og svo helgarfrí þar sem ég ætla að skunda í sveitina og reyni auðvitað að hlaupa pínupons.

***Eigið bara góða helgi elskurnar mínar og heyrumst eftir helgina*** :o)

Knúsedíknús, Moi sjálf
Posted by: Sveinbjörg M. / 01:53 (6) comments

miðvikudagur, maí 07, 2008

JEEEESSSS!!!!! 

Jibbíjibbí jeeeeeiiii:o) Það tókst!! (Nánar síðar;-)
Posted by: Sveinbjörg M. / 16:34 (0) comments

föstudagur, maí 02, 2008

Lesi*lesi*les.... 

Allt á fullu við próflestur. Er að deyja úr stressi og hræðslu við þetta EINA blessaða próf. Ég er nú bara eitthvað biluð held ég. Gerði skilaverkefni í gær en gekk ekki betur en svo að ég sökkaði feitt. Þori ekki að segja einkunnina hér. Plús það að það voru allskonar truflanir í gangi í kringum mig þannig að það minnkaði sko ekki stressið og kvíðann:o/ Veit ekki hvað ég geri ef ég næ ekki, úffpúff. Vona bara það besta. Kross mæ fíngers for þriðjudagen** Helga Eyjan mín er búin að vera svo yndisleg að hjálpa mér, bara stórt knús til þín:)

Þessi hlaupavika verður ekki góð út af blessaða próflestrinum. Verð bara að taka vel á því eftir prófið. Fór ekki á mánudag út vinnunni. Var á næturvakt á sunnudagskvöldið og svo kvöldvakt á mánudeginum og var NETT þreytt. Tók pínuponsu á þriðjudaginn, bara einhverja 3 km á sirka 30 mínútum, bara að dúllast. Á miðvikudaginn átti ég að taka 10 km en stytti það í hálftímahringinn eða 5.6 km á sirka 52 mínútum. Var eitthvað svo illa upplögð og asnaleg og plús að vera í megapissuspreng alla leiðina. Það er alveg ógeðslega vont skal ég segja ykkur og mæli ekki með því! Svo var ég náttúrulega að flýta mér til að fara að læra auðvitað. Svo fór ég út í gærmorgun og tók Elliðarárdalinn í geggjuðu veðri, dí hvað það var æði. Það voru 11.5 km þar á sirka about 1.50 klst.

Ætlaði bara að láta rétt vita af mér að ég væri á lífi... ...í bili, allavega fram á þriðjudag, kross áör fíngers;þ Þá skal ég hætta að tala um þetta "blessaða" prófdót, promis! Svo er bara næturvaktahelgi framundan. Býst ekki við að fara á æfinguna á mánudaginn eftir næturvaktina, svo ég geti lesið eins og brjálæðingur. Ætla að fá mér bara göngutúr og slaka aðeins á inn á milli. Hafið bara annars bara góða helgi elskurnar mínar***

KNÚSknúsKNÚS, Moi sjálf
P.S. Vildi bara segja að ég eeeelska Pál Óskar! Hann er bara yndislegur. Oh hvað ég vildi fá að knúsa hann:o)
Posted by: Sveinbjörg M. / 10:00 (2) comments

This page is powered by Blogger. Isn't yours?