Moi sjálf:o)
- GESTABÓK ~ KVITT, KVITT:o)
- "Afrekin" mín;o)
- ÉG Í VIÐTALI Í 24 STUNDUM:o)
- ÉG í VIÐTALi VIÐ ASTMA- OG OFNÆMISFÉLAGIÐ:o)
- GREIN EFTIR MIG Í BLAÐI ASTMA- OFNÆMISFÉLAGSINS (BLS. 25):o)
- Vinnan mín
- Mogginn
- Fréttavefur
- Suðurland.net
- Klaustur:)
- Hvolsvöllur:)
- New York póstur
- Vísir.is
- Leit.is
- Hvað finnur maður ekki þegar maður "googlar"?;)
- Ameríska Idolið
- Fyrir þá sem fíla Eurovision af lífi og sál:)
- Youtube
- Facebook ~ ávanabindandi;)
- Poolarar:o)
- Bankastúss
- Eitthvað fyrir bíófíkla...
- Kvikmynd.is
- FSu:o)
- NFSu:o)
- Gamli kórinn minn
- LAUGASKOKK ~ Allir út að hlaupa:o) Ógeðslega gaman!
- Astma-og ofnæmisfélagið
- Astmafjallganga 2009
- HLAUP!!
- Biggest loser
- Biggest loser club
- Heilsugæslan mín
- Sjúkraþjálfun
- Heilsuráðgjöf.is ~ Hollt fyrir alla að kíkja þarna við
- Næringarforrit og fleira
- World Class
- Hlaup.is
- Maraþon.is
- Íþróttasíða
- Rosalega sniðug uppskriftarsíða
- Afreksvörur ~ Flott hlaupabúð
- Sportland ~ Flott íþróttabúð
- Icefin ~ Frábær útivistarbúð:-)
- Fjallakofinn
- Íslenskt grænmeti og uppskriftir
- Matseld.is ~ Fullt af uppskriftum
- Salatbarinn ~ Geggjað góður staður
- Salatbarinn ~ Matseðill
- Gulla sys
- Nýja síðan hjá Ingu Sól og Dagbjarti Mána:o)
- Inga Sól:o)
- Dagbjartur Máni:o)
- Óskar:o)
- Sigrún Birta:o)
- Emilý Sigurrós sæta:o)
- Árný Alda og Guðný Kristín:o)
- Guðrún Sigríður og Soffía Kristín:o)
- Helga Magga
- Tóta
- Siggi
- Telma
- Sigrún H
- Fanney
- Sigga Skag
- Kristrún Harpa
- Björg Páls
- Lauga:o)
- Ungfrú Júlíana;)
- Agga STÓRhlaupari:o)
- Bibba SVALA járnkona:o)
- Eva og co.
- Sóla:o)
- Ásta:o)
- Hildur ofurhlaupalögga:o)
- Helen megahlaupari:o)
- Guðrún Lauga hlaupakona af guðs náð:o)
- febrúar 2003
- mars 2003
- maí 2003
- júní 2003
- júlí 2003
- ágúst 2003
- september 2003
- október 2003
- nóvember 2003
- desember 2003
- janúar 2004
- febrúar 2004
- mars 2004
- apríl 2004
- maí 2004
- júní 2004
- júlí 2004
- ágúst 2004
- september 2004
- nóvember 2004
- janúar 2005
- mars 2005
- júlí 2005
- október 2005
- nóvember 2005
- apríl 2006
- ágúst 2006
- október 2006
- desember 2006
- janúar 2007
- febrúar 2007
- mars 2007
- apríl 2007
- maí 2007
- júní 2007
- júlí 2007
- ágúst 2007
- september 2007
- október 2007
- nóvember 2007
- desember 2007
- janúar 2008
- febrúar 2008
- mars 2008
- apríl 2008
- maí 2008
- júní 2008
- júlí 2008
- ágúst 2008
- september 2008
- október 2008
- nóvember 2008
- desember 2008
- janúar 2009
- febrúar 2009
- mars 2009
- apríl 2009
HÉR OG ÞAR OG ALLSSTAÐAR
Hlaupa- og heilsusíður
Fólkið mitt (",)
GAMALT OG GOTT:D
ÉG HEITI/MY NAME IS/ICH HEIßE/ME ILLAMO MARÍA, SVEINBJÖRG MARÍA $;O)
fimmtudagur, apríl 23, 2009
GLEÐILEGT SUMAR!! :-)
Gleðilegt sumar kæru vinir:)
Það er nú mest lítið að frétta en bara allt ágætt fyrir utan bakið og ökklafjandann. Afsakið orðbragðið, smá pirringur í gangi hjá sumum. Er búin að vera hrikalega slæm af verkjum og orðið það slæmt að þegar ég geng leiðir verkurinn í mjóbakið sem ég verð slæm í þegar ég sit lengi og eða þegar ég er að snúa sjúklingum. Þetta er orðið að veseni þegar þetta kemur þegar ég labba um. Það er líka eflaust af því að ég stíg svo vitlaust í til þess að passa auma fótinn. En ég er komin með tíma hjá bæklunardoksa í Orkuhúsinu út af þessari liðspeglun þann 5. maí. Tel dagana niður þar til ég hitti hann því ég er orðin svo innilega þreytt á þessu. Held að þetta sé bara skoðun af því ég hef ekki hitt hann áður. Sjáum hvað gerist. En ég var svo slæm í gær í vinnunni að það munaði minnstu að ég færi að hágráta, tók mjööög djúpan anda í hverju skrefi til að skæla ekki. Jæja, maður víst að vona það besta bara.
Fór á vorfagnað Lyflækningasviðs 1 í gær. Var smá leynigestur hjá henni Ellu minni og það tókst ágætlega því stelpurnar voru búnar að velta fyrir sér hver þessi +1 væri… héldu að hún væri búin að fá sér kall... hehe… snilld!! :-) En það var rosa gaman. Bjarni töframaður var veislustjóri sem fór á kostum. Svo var eitthvað djasstríó sem var flott. Þóra Arnórs. úr Útsvarinu kom og stjórnaði Útsvarsbaráttu á milli Hringbrautar og Fossvogs. Það var eiginlega frekar erfitt fyrir mig að fylgjast með einhverjum því ég var svo hrikalega hlutdræg en ég ákvað það fyrst að það var partý á lyfjasviði og ég vinn á skurðsviði og ég sat á borði hjá Hringbraut, þannig að ég fylgdist með Hringbraut sem vann síðan… hehe… :-) Svo var hið klassíska video hjá þessum snjöllu hjartastelpum eins og venjulega. Fékk næstum astmakast af hlátri án grins, náði varla andanum, snilld… hehe.. En þetta var rosa gaman og takk fyrir skemmtunina sætu skvísur og gaman að hitta á ykkur allar:-)
Svo er ég núna í 7 vakta törn á 7 dögum og búin með 3 og svo 4 núna um helgina. Úff, wish me luck!! Reyni að vera dugleg að mæta í sjúkraþjálfunina að gera prógrammið mitt. Tekur alveg einn og hálfan tíma og tekur VEEEL á! Ég er komin á annað þrep í ökklaprógramminu og það er ein æfingin þar sem er kreisý og ef hún tekur ekki á, þá veit ég ekki hvað!! Þarf að standa á öðrum fæti á dýnu og halla mér fram með hendurnar út og hinn fótinn út, svona eins og ég væri eins og flugvél, shitt hvað þetta er erfitt og það rennur af mér svitinn, þarf að halda þessari stellingu í 30 sekúndur og maður titrar og skelfur eins og hrísla. Markmiðið er náttúrulega að halda stöðugleika og svo fer maður á næsta þrep þegar maður nær því.
Jæja best að fara að gera eitthvað af viti.
Knús í krús, Moi sjálf
Smá myndir frá fjörinu í gær:-) Fleiri á facebook-inu;)
Það er nú mest lítið að frétta en bara allt ágætt fyrir utan bakið og ökklafjandann. Afsakið orðbragðið, smá pirringur í gangi hjá sumum. Er búin að vera hrikalega slæm af verkjum og orðið það slæmt að þegar ég geng leiðir verkurinn í mjóbakið sem ég verð slæm í þegar ég sit lengi og eða þegar ég er að snúa sjúklingum. Þetta er orðið að veseni þegar þetta kemur þegar ég labba um. Það er líka eflaust af því að ég stíg svo vitlaust í til þess að passa auma fótinn. En ég er komin með tíma hjá bæklunardoksa í Orkuhúsinu út af þessari liðspeglun þann 5. maí. Tel dagana niður þar til ég hitti hann því ég er orðin svo innilega þreytt á þessu. Held að þetta sé bara skoðun af því ég hef ekki hitt hann áður. Sjáum hvað gerist. En ég var svo slæm í gær í vinnunni að það munaði minnstu að ég færi að hágráta, tók mjööög djúpan anda í hverju skrefi til að skæla ekki. Jæja, maður víst að vona það besta bara.
Fór á vorfagnað Lyflækningasviðs 1 í gær. Var smá leynigestur hjá henni Ellu minni og það tókst ágætlega því stelpurnar voru búnar að velta fyrir sér hver þessi +1 væri… héldu að hún væri búin að fá sér kall... hehe… snilld!! :-) En það var rosa gaman. Bjarni töframaður var veislustjóri sem fór á kostum. Svo var eitthvað djasstríó sem var flott. Þóra Arnórs. úr Útsvarinu kom og stjórnaði Útsvarsbaráttu á milli Hringbrautar og Fossvogs. Það var eiginlega frekar erfitt fyrir mig að fylgjast með einhverjum því ég var svo hrikalega hlutdræg en ég ákvað það fyrst að það var partý á lyfjasviði og ég vinn á skurðsviði og ég sat á borði hjá Hringbraut, þannig að ég fylgdist með Hringbraut sem vann síðan… hehe… :-) Svo var hið klassíska video hjá þessum snjöllu hjartastelpum eins og venjulega. Fékk næstum astmakast af hlátri án grins, náði varla andanum, snilld… hehe.. En þetta var rosa gaman og takk fyrir skemmtunina sætu skvísur og gaman að hitta á ykkur allar:-)
Svo er ég núna í 7 vakta törn á 7 dögum og búin með 3 og svo 4 núna um helgina. Úff, wish me luck!! Reyni að vera dugleg að mæta í sjúkraþjálfunina að gera prógrammið mitt. Tekur alveg einn og hálfan tíma og tekur VEEEL á! Ég er komin á annað þrep í ökklaprógramminu og það er ein æfingin þar sem er kreisý og ef hún tekur ekki á, þá veit ég ekki hvað!! Þarf að standa á öðrum fæti á dýnu og halla mér fram með hendurnar út og hinn fótinn út, svona eins og ég væri eins og flugvél, shitt hvað þetta er erfitt og það rennur af mér svitinn, þarf að halda þessari stellingu í 30 sekúndur og maður titrar og skelfur eins og hrísla. Markmiðið er náttúrulega að halda stöðugleika og svo fer maður á næsta þrep þegar maður nær því.
Jæja best að fara að gera eitthvað af viti.
Knús í krús, Moi sjálf
Smá myndir frá fjörinu í gær:-) Fleiri á facebook-inu;)
Ég og Ragga sæta í góðum fíling:-)
Íris læknaritari og söngkona að stjórna fjöldasöng.
Þóra að stjórna LSH-Útsvari, mjög skemmtilegt.
Ég og Ella sætasta:)þriðjudagur, apríl 07, 2009
Niðurstöður...
Jæja, þá eru niðurstöður komnar í hús úr þessari sneiðmyndatöku sem ég fór í um daginn. Það kom barasta ekkert nema fínt úr henni. Ég var bæði ánægð og óánægð með það. Auðvitað ánægð að sýndi ekkert en þá vantaði eitthvað til að sýna af hverju ég haltraði svona og með endalausa verki. Doksi var líka hissa út af því að hann brak og eitthvað við skoðunina og heldur ekki af hverju að ég væri haltrandi og með verki. Þannig að það varð úr því að hann vill að ég fari í eitthvað sem heitir liðspeglun og þá er farið með einhverja græju eða eitthvað inn í sjálfan liðinn eða eitthvað svoleiðis. Þetta er víst bara gert í Orkuhúsinu og ætlaði doksinn að senda öðrum doksa myndirnar og nótu um mig og svoleiðis. Er svo heppin að það er ein hjúkka í vinnunni sem hefur góð sambönd í Orkuhúsinu og er búin að vera stússast í þessu fyrir mig. Það er víst allt fullt í apríl en sjáum hvað setur.
Að öðru, er bara á fullu í sjúkraþjálfun og geri mitt æfingaprógramm sem tekur um það bil einn og hálfan tíma með brennslu og svoleiðis. Allskonar teygjuæfingar og háls- og herðaæfingar og styrktaræfingar og brennsla auðvitað líka, tekur mjög vel á, ekki veitir af:-) Það gerðist mikill áfangi í gær. Í fyrsta sinn í 6 mánuði fékk ég að hlaupa!!! Í heila eina og hálfa mínútu takk fyrir undir stjórn sjúkraþjálfarans. Það gekk bara ágætlega en ég finn alveg fyrir óþægindum, sérstaklega einhvern tímann eftir á. Hún var reyndar skíthrædd um að láta mig á brettið af því að hún var nýbúin að taka vel á ökklanum í tímanum en lét eftir vælukjóanum... hehe... ;-) Svo mátti ég gera aftur í dag en bara ef ökklinn væri ok. Ég fór aftur í eina og hálfa mínútu í dag en finn talsvert mikið til en maður verður bara að þrjóskast aðeins til að komast af stað... það finnst mér allavega;-)
Það var astmaæfing í dag og var þá þolpróf og ekki fór ég í það:/ Ég kíkti og lét sjá mig en það voru nú samt blendnar tilfinningar, get ekki neitað því, fannst ég vera eitthvað út úr kú þarna:-( En það var fínt að hitta á þá sem maður þekkti. Ég fylgdist með henni Jórunni minni hörkunagla og rústaði hún þolprófinu sínu, veit það pottþétt og á eftir að standa sig svo ótrúlega vel á Hnúknum í vor:-)
Best að fara að gera eitthvað af viti. Morgun/næturvakt á morgun og næturvakt á fimmtudag og svo næst á mánudagsnótt. Búin að vera næturvaktahrina hjá mér undanfarið og þó er ég í 50 % næturvöktum. Það eru víst að koma páskar, er ekkert að gera mér grein fyrir þessum hátíðardögum, algjört vesen allir þessi frídagar sko. Reyndar ekkert frídagar venjulega fyrir vaktavinnufólk þar sem maður lendir oft í að vinna á hátíðsdögum og hana nú!! Bara að tuða smá :o)
Knús í krús og gleðilega páska folks:-) Moi sjálf
Að öðru, er bara á fullu í sjúkraþjálfun og geri mitt æfingaprógramm sem tekur um það bil einn og hálfan tíma með brennslu og svoleiðis. Allskonar teygjuæfingar og háls- og herðaæfingar og styrktaræfingar og brennsla auðvitað líka, tekur mjög vel á, ekki veitir af:-) Það gerðist mikill áfangi í gær. Í fyrsta sinn í 6 mánuði fékk ég að hlaupa!!! Í heila eina og hálfa mínútu takk fyrir undir stjórn sjúkraþjálfarans. Það gekk bara ágætlega en ég finn alveg fyrir óþægindum, sérstaklega einhvern tímann eftir á. Hún var reyndar skíthrædd um að láta mig á brettið af því að hún var nýbúin að taka vel á ökklanum í tímanum en lét eftir vælukjóanum... hehe... ;-) Svo mátti ég gera aftur í dag en bara ef ökklinn væri ok. Ég fór aftur í eina og hálfa mínútu í dag en finn talsvert mikið til en maður verður bara að þrjóskast aðeins til að komast af stað... það finnst mér allavega;-)
Það var astmaæfing í dag og var þá þolpróf og ekki fór ég í það:/ Ég kíkti og lét sjá mig en það voru nú samt blendnar tilfinningar, get ekki neitað því, fannst ég vera eitthvað út úr kú þarna:-( En það var fínt að hitta á þá sem maður þekkti. Ég fylgdist með henni Jórunni minni hörkunagla og rústaði hún þolprófinu sínu, veit það pottþétt og á eftir að standa sig svo ótrúlega vel á Hnúknum í vor:-)
Best að fara að gera eitthvað af viti. Morgun/næturvakt á morgun og næturvakt á fimmtudag og svo næst á mánudagsnótt. Búin að vera næturvaktahrina hjá mér undanfarið og þó er ég í 50 % næturvöktum. Það eru víst að koma páskar, er ekkert að gera mér grein fyrir þessum hátíðardögum, algjört vesen allir þessi frídagar sko. Reyndar ekkert frídagar venjulega fyrir vaktavinnufólk þar sem maður lendir oft í að vinna á hátíðsdögum og hana nú!! Bara að tuða smá :o)
Knús í krús og gleðilega páska folks:-) Moi sjálf
Voðaleg djúp pósa... hmm...
"Svolítið" steikt:D
sunnudagur, mars 29, 2009
Loksins smá uppdeit...
...sérstaklega fyrir hana ungfrú Júlíönu mína:-)
Hef svosem ekkert merkilegt að segja en here it goes. Hef reyndar smá fréttir að færa.
Fór til bæklunardoksa þarna í byrjun mars eftir að ein hjúkka sem ég vinn oft með á nóttunni fór að "tuða" í deildarstjóranum að það þýddi ekkert að hafa haltrandi sjúkraliða í vinnunni og hún var víst voða sammála því þannig að hún tók sig til og pantaði tíma hjá bæklunarlækni. Ég var reyndar þvílíkt nervös því ég taldi að þetta væri bara einhver móðursýki í mér og þetta væri ekkert. Ég lenti í því fyrir nokkrum árum að þegar ég brákaði mig á saman ökkla (var að fatta það fyrir nokkru síðan) að læknir fyrir austan sagði að þetta væri bara af því að ég væri feit þannig að ég var extra nervös út af því en þetta voru óþarfa áhyggjur, lenti á ekkert smá frábærum lækni. Hann sagði strax við mig þegar hann var að skoða ökklann að ég væri ekki móðursjúk. Það brakaði og marraði allt þarna og var frekar krípí fannst mér. Allavega, þá sagði hann að þetta væri brjóskeyðing í ökklanum sem hljómar nú ekkert vel. Gleymdi alveg að spyrja betur út í þetta. Hann vildi samt fá alveg nákvæmlega út úr þessu og sendi mig í sneiðmyndatöku sem ég fór í fyrir rúmri viku og hann ætlaði að hringja í mig með niðurstöðurnar og svo veit ég ekki meira. Þannig að ég bíð bara en ef ég verð ekki búin að heyra neitt í vikunni þá ætlaði deildarstjórinn að heyra í honum um hvað kom út úr þessu. Ég er svo asnaleg að vera ennþá meira nervös út í að það komi ekkert út úr myndatökunni og þetta væri bara ímyndunarveiki en sjáum hvað gerist. Kannski uppdeita ég bara niðurstöðunum þegar þær koma;-)
Svo er það svona mestu fréttirnar og ég er ekki sérlega kát yfir þeim en verð að sætta mig við. Fékk póst um daginn út af astmaverkefninu og þar kom að ég ætti að hitta á einn doksann m.t.t. stoðkerfisins upp á áframhaldandi þátttöku í verkefninu, ég hafi verið dugleg að æfa og samviskusöm í sjúkraþjálfun og svoleiðis og þau vildu ekki að ég ofgerði mér. Þetta kom mér samt í svo opna skjöldu, það hefur ekkert verið gefið neitt í skyn. Ef að þetta sé líka út af ökklanum segi ég það að sjúkraþjálfarinn gaf mér alltaf grænt ljós og teipaði mig vel þannig að mér fannst ég vera öruggari. Mig grunaði samt strax hvað þetta gæti þýtt og hugsaði þetta fram og aftur og upp og niður. Svo hitti ég á doksann og spjallaði við hann og niðurstaðan úr því varð sú að ég mun ekki taka þátt í síðustu 3 göngunum:o( Þær eru reyndar þær erfiðustu. Ég fékk auðvitað að segja mína hlið og lýsti auðvitað yfir hvað ég yrði vonsvikin og svekkt að þurfa að hætta, sérstaklega eftir að hafa reynt eins og ég get og allan þennan tíma því ég vil ekki vera einhver "quitter" eða neitt svoleiðis og búin að vera græja mig smám saman upp sem kostar sitt en ég ætla að nota það í sumar því ég ætla að stefna að fara kannski Laugaveginn og Fimmvörðuhálsinn og fleiri göngur hvernig sem þessi drasl löpp verður, mér er orðið nokk sama, ætla að komast hlutina og punktur! Ég er kannski ekki rosalegur "quitter" í þessu því ég ákvað þetta ekki, allavega sjálf, en mér er sama; mér finnst það bara, að þurfa að hætta í miðjum klíðum, algjör loser eitthvað.
En ég sagðist auðvitað að reyna að sætta mig það sem úr yrði. Ég vil ekki hægja á öllum og eyðileggja fyrir hinum. Guð og allir í kringum mig vita hvað bollan er ógeðslega lengi að drattast að öllu og langsíðust og allt það. En hann vildi ekki nú samt missa mig úr verkefninu alveg því hann dáist að MÉR!!! MÉR Ég skil það bara ekki, mér hefur aldrei fundist ég vera eitthvað aðdáunarverð, ég bara verð að segja það, hvað er svona aðdáunarvert við sjálfa mig, er búin að vera hugsa þetta að undanförnu. Hann sagði að ég sýndi að fólk í þyngri kantinum (man ekki alveg orðalagið) gæti stundað hreyfingu og þyrfti ekki að hanga í sófanum og ég færi hlutina á mínum eigin hraða. Ég kem á þolæfingar og svoleiðis og líklegast styttri göngutúra sem er víst líka á planinu. En ég viðurkenni að ég var í sjálfsvorkunn í heilan dag og svekkt í nokkra dag og með samviskubit að ég hafi ekki staðið mig í stykkinu:/ En ég lofaði að hætta ekki að vera dugleg að æfa og svoleiðis. En allavega, þetta er semsagt niðurstaðan. Ég sætti mig við hana en er ótrúlega svekkt.
Jæja. Annars er ég komin með nýjan sjúkraþjálfara því hin fór í barnseignarleyfi. Þessi er frábær og ég fæ mjög gott spark í rassinn. Er að bæta á mig helling af æfingum og ég er með helling af prógrömmum; ökklaprógramm, prógramm fyrir háls og herðar þar sem ég er mjög slæm oft þar, fullt af teygjuæfingum og almennar æfingar með smá lyftingum, brennslu- og magaæfingum. Bara læti:) Er búin að vera mjög slæm í bakinu undanfarið og hún tók hrikalega á því á föstudaginn. Ég veit ekki hvert ég færi, þetta var svo hrikalega sárt. Það liggur svona ótrúlega vondur punktur frá mjóbakinu niður í rassvöðvann og niður einhverja sin á lærinu niður að hnénu. Ég get bara sagt að þetta var hryllilega vont. Svo er ökklinn búinn að vera frekar mikið slæmur. Vona að þetta fari bráðum að lagast.
Svo var leynivinavika í vinnunni í síðustu viku og það var æðislega gaman og endaði með hörkupartýi á föstudaginn og stelpurnar geta skemmt sér, það er pottþétt... hehehe.. :) Var reyndar alveg hálfan laugardaginn að jafna mig eftir partýið... hehe.. ;-) Það eru myndir inni á facebook ef einhver vill skoða:)
Best að hætta þessu blaðri og væli í bili. Until negst tæm:)
Knús í krús, Moi sjálf
Hef svosem ekkert merkilegt að segja en here it goes. Hef reyndar smá fréttir að færa.
Fór til bæklunardoksa þarna í byrjun mars eftir að ein hjúkka sem ég vinn oft með á nóttunni fór að "tuða" í deildarstjóranum að það þýddi ekkert að hafa haltrandi sjúkraliða í vinnunni og hún var víst voða sammála því þannig að hún tók sig til og pantaði tíma hjá bæklunarlækni. Ég var reyndar þvílíkt nervös því ég taldi að þetta væri bara einhver móðursýki í mér og þetta væri ekkert. Ég lenti í því fyrir nokkrum árum að þegar ég brákaði mig á saman ökkla (var að fatta það fyrir nokkru síðan) að læknir fyrir austan sagði að þetta væri bara af því að ég væri feit þannig að ég var extra nervös út af því en þetta voru óþarfa áhyggjur, lenti á ekkert smá frábærum lækni. Hann sagði strax við mig þegar hann var að skoða ökklann að ég væri ekki móðursjúk. Það brakaði og marraði allt þarna og var frekar krípí fannst mér. Allavega, þá sagði hann að þetta væri brjóskeyðing í ökklanum sem hljómar nú ekkert vel. Gleymdi alveg að spyrja betur út í þetta. Hann vildi samt fá alveg nákvæmlega út úr þessu og sendi mig í sneiðmyndatöku sem ég fór í fyrir rúmri viku og hann ætlaði að hringja í mig með niðurstöðurnar og svo veit ég ekki meira. Þannig að ég bíð bara en ef ég verð ekki búin að heyra neitt í vikunni þá ætlaði deildarstjórinn að heyra í honum um hvað kom út úr þessu. Ég er svo asnaleg að vera ennþá meira nervös út í að það komi ekkert út úr myndatökunni og þetta væri bara ímyndunarveiki en sjáum hvað gerist. Kannski uppdeita ég bara niðurstöðunum þegar þær koma;-)
Svo er það svona mestu fréttirnar og ég er ekki sérlega kát yfir þeim en verð að sætta mig við. Fékk póst um daginn út af astmaverkefninu og þar kom að ég ætti að hitta á einn doksann m.t.t. stoðkerfisins upp á áframhaldandi þátttöku í verkefninu, ég hafi verið dugleg að æfa og samviskusöm í sjúkraþjálfun og svoleiðis og þau vildu ekki að ég ofgerði mér. Þetta kom mér samt í svo opna skjöldu, það hefur ekkert verið gefið neitt í skyn. Ef að þetta sé líka út af ökklanum segi ég það að sjúkraþjálfarinn gaf mér alltaf grænt ljós og teipaði mig vel þannig að mér fannst ég vera öruggari. Mig grunaði samt strax hvað þetta gæti þýtt og hugsaði þetta fram og aftur og upp og niður. Svo hitti ég á doksann og spjallaði við hann og niðurstaðan úr því varð sú að ég mun ekki taka þátt í síðustu 3 göngunum:o( Þær eru reyndar þær erfiðustu. Ég fékk auðvitað að segja mína hlið og lýsti auðvitað yfir hvað ég yrði vonsvikin og svekkt að þurfa að hætta, sérstaklega eftir að hafa reynt eins og ég get og allan þennan tíma því ég vil ekki vera einhver "quitter" eða neitt svoleiðis og búin að vera græja mig smám saman upp sem kostar sitt en ég ætla að nota það í sumar því ég ætla að stefna að fara kannski Laugaveginn og Fimmvörðuhálsinn og fleiri göngur hvernig sem þessi drasl löpp verður, mér er orðið nokk sama, ætla að komast hlutina og punktur! Ég er kannski ekki rosalegur "quitter" í þessu því ég ákvað þetta ekki, allavega sjálf, en mér er sama; mér finnst það bara, að þurfa að hætta í miðjum klíðum, algjör loser eitthvað.
En ég sagðist auðvitað að reyna að sætta mig það sem úr yrði. Ég vil ekki hægja á öllum og eyðileggja fyrir hinum. Guð og allir í kringum mig vita hvað bollan er ógeðslega lengi að drattast að öllu og langsíðust og allt það. En hann vildi ekki nú samt missa mig úr verkefninu alveg því hann dáist að MÉR!!! MÉR Ég skil það bara ekki, mér hefur aldrei fundist ég vera eitthvað aðdáunarverð, ég bara verð að segja það, hvað er svona aðdáunarvert við sjálfa mig, er búin að vera hugsa þetta að undanförnu. Hann sagði að ég sýndi að fólk í þyngri kantinum (man ekki alveg orðalagið) gæti stundað hreyfingu og þyrfti ekki að hanga í sófanum og ég færi hlutina á mínum eigin hraða. Ég kem á þolæfingar og svoleiðis og líklegast styttri göngutúra sem er víst líka á planinu. En ég viðurkenni að ég var í sjálfsvorkunn í heilan dag og svekkt í nokkra dag og með samviskubit að ég hafi ekki staðið mig í stykkinu:/ En ég lofaði að hætta ekki að vera dugleg að æfa og svoleiðis. En allavega, þetta er semsagt niðurstaðan. Ég sætti mig við hana en er ótrúlega svekkt.
Jæja. Annars er ég komin með nýjan sjúkraþjálfara því hin fór í barnseignarleyfi. Þessi er frábær og ég fæ mjög gott spark í rassinn. Er að bæta á mig helling af æfingum og ég er með helling af prógrömmum; ökklaprógramm, prógramm fyrir háls og herðar þar sem ég er mjög slæm oft þar, fullt af teygjuæfingum og almennar æfingar með smá lyftingum, brennslu- og magaæfingum. Bara læti:) Er búin að vera mjög slæm í bakinu undanfarið og hún tók hrikalega á því á föstudaginn. Ég veit ekki hvert ég færi, þetta var svo hrikalega sárt. Það liggur svona ótrúlega vondur punktur frá mjóbakinu niður í rassvöðvann og niður einhverja sin á lærinu niður að hnénu. Ég get bara sagt að þetta var hryllilega vont. Svo er ökklinn búinn að vera frekar mikið slæmur. Vona að þetta fari bráðum að lagast.
Svo var leynivinavika í vinnunni í síðustu viku og það var æðislega gaman og endaði með hörkupartýi á föstudaginn og stelpurnar geta skemmt sér, það er pottþétt... hehehe.. :) Var reyndar alveg hálfan laugardaginn að jafna mig eftir partýið... hehe.. ;-) Það eru myndir inni á facebook ef einhver vill skoða:)
Best að hætta þessu blaðri og væli í bili. Until negst tæm:)
Knús í krús, Moi sjálf
mánudagur, mars 09, 2009
Nýr mánuður genginn í garð...
Voðalega líður tíminn eitthvað hratt og svosem ekkert merkilegt að frétta eins og venjulega;-) Er reyndar að fara til bæklunarlæknis í fyrramálið út af ökkladraslinu. Við skulum sjá hvað gerist og hvort sumir séu móðursjúkar bollur. Ég kannski updata smá þó verði ekkert merkilegt... :)
Wish me luck, er frekar stressuð...
Knúsiknús, Moi sjálf
Wish me luck, er frekar stressuð...
Knúsiknús, Moi sjálf
þriðjudagur, febrúar 17, 2009
Esjan - "Steinn"
Fór í fjallgönguna á laugardaginn í astmaverkefninu og fór þótt sumt fólk væri að væla talsvert í mér og hneykslast á því að ég væri að fara að labba með ökklann eins og hann er EN ég fékk grænt ljós hjá mínum góða sjúkraþjálfara og hún teipaði ökklann vel og vandlega þannig að mér fannst ég vera öruggari. Hún vill frekar að ég sé í svona fjallgöngum heldur en að hlaupa eða vera í brettastússi upp á styrkingu í kroppinn og svona. Fékk að kenna á því þegar ég fór á brettið um daginn og labbaði í 10 mínútur og þvílíkt meira aumari en venjulega síðan þá.
Það var semsagt lagt af stað frá bílastæðinu á Mógilsá kl. 10 eftir smá hópleik þar sem allir kynntu sig og sögðu smá frá sér og svona og síðan var haldið af stað. Það gekk bara ágætlega á uppleiðinni í heildina. Við vorum 2 síðastar á leiðinni og vorum svo heppnar að hafa 2 hjálparmenn með okkur, mjög gott mál. Ég þurfti reyndar að stoppa dálítið oft á leiðinni upp því að púlsinn var að drepa mig því hann var svo hraður þannig að ég þurfti að stoppa til að hægja aðeins á honum, ótrúlega óþægilegt og svo dálítið astmastúss þegar ég loksins komst upp að Steini og pústaði mig aðeins og sat og jafnaði mig meðan hinir kláruðu að fara upp á þetta Þverfellshorn eða hvað sem það heitir. Ég treysti mér bara ekki í meira, ekki að þessu sinni en það er stefnan að klífa í sumar, pottþétt. Fyrsta markmið var allavega að komast upp að Steini með ökklann eins og hann er og það tókst. Það var ekkert mjög mikill snjór neðarlega í Esjunni en bættist við nokkuð þegar var farið ofar og ofar og við fengum ágætis aðstæður á köflum til að fá tilfinningu fyrir að labba á Hnjúknum í vor.
Var skíthrædd á leiðinni niður því það var slatti snjór og sumir duttu nokkrum sinnum á sinn feita rass og runnu niður nokkra metra. Frekar óþægilegt og reyndar fyndið að reyna að festa stafina og standa upp aftur... hehe... en datt aftur á rassinn!! :D Svo var hálka sumsstaðar og rosalega sleip. Ég er svo hrædd við hálku að það hálfa væri nóg þannig að títlan ég fór eitt og eitt skref í einu og festi stafina tryggilega í hverju spori, meðan sumir hlupu eins og kreisý niður. En þetta gekk bara alveg ágætlega og tókst. Kom haltrandi eins og hæna síðustu metrana og Bjarnfríður var nú ekkert mjög ánægð að ég skyldi mæta með ökkladótið svona en ég með mitt samviskubit dauðans að mæta ekki í síðustu fjallgöngu varð að koma núna og eins og ég segi með grænt ljós frá frú sjúkraþjálfara:-) Seinna um kvöldið fór ég í heimsókn til Ellunnar minnar í mat og ís og horfðum á eurovision og höfðum það bara kósý, takk fyrir mig Ella mín:o)
Svo er það vinna og aftur vinna dauðans. Nudd á morgun sem mér veitir ekkert af og sjúkraþjálfun á fullu þangað til frú sjúkraþjálfari fer í barnseignarfrí eftir 2 vikur og fæ þá annan í staðinn og endurmetum stöðuna á skrokknum og svoleiðis stúss. Já úff er með harðsperrur dauðans eftir gönguna, argagarg:D
Best að fara að gera eitthvað af viti, læt fylgja nokkrar myndir úr göngunni og síðan link á allar hinar myndirnar.
Knús, Moi sjálf
Esjan - "Steinn" --> http://picasaweb.google.com/Sveinkapeinka/EsjanSteinn14Februar2009?authkey=EBwX_HlsMgs#
Það var semsagt lagt af stað frá bílastæðinu á Mógilsá kl. 10 eftir smá hópleik þar sem allir kynntu sig og sögðu smá frá sér og svona og síðan var haldið af stað. Það gekk bara ágætlega á uppleiðinni í heildina. Við vorum 2 síðastar á leiðinni og vorum svo heppnar að hafa 2 hjálparmenn með okkur, mjög gott mál. Ég þurfti reyndar að stoppa dálítið oft á leiðinni upp því að púlsinn var að drepa mig því hann var svo hraður þannig að ég þurfti að stoppa til að hægja aðeins á honum, ótrúlega óþægilegt og svo dálítið astmastúss þegar ég loksins komst upp að Steini og pústaði mig aðeins og sat og jafnaði mig meðan hinir kláruðu að fara upp á þetta Þverfellshorn eða hvað sem það heitir. Ég treysti mér bara ekki í meira, ekki að þessu sinni en það er stefnan að klífa í sumar, pottþétt. Fyrsta markmið var allavega að komast upp að Steini með ökklann eins og hann er og það tókst. Það var ekkert mjög mikill snjór neðarlega í Esjunni en bættist við nokkuð þegar var farið ofar og ofar og við fengum ágætis aðstæður á köflum til að fá tilfinningu fyrir að labba á Hnjúknum í vor.
Var skíthrædd á leiðinni niður því það var slatti snjór og sumir duttu nokkrum sinnum á sinn feita rass og runnu niður nokkra metra. Frekar óþægilegt og reyndar fyndið að reyna að festa stafina og standa upp aftur... hehe... en datt aftur á rassinn!! :D Svo var hálka sumsstaðar og rosalega sleip. Ég er svo hrædd við hálku að það hálfa væri nóg þannig að títlan ég fór eitt og eitt skref í einu og festi stafina tryggilega í hverju spori, meðan sumir hlupu eins og kreisý niður. En þetta gekk bara alveg ágætlega og tókst. Kom haltrandi eins og hæna síðustu metrana og Bjarnfríður var nú ekkert mjög ánægð að ég skyldi mæta með ökkladótið svona en ég með mitt samviskubit dauðans að mæta ekki í síðustu fjallgöngu varð að koma núna og eins og ég segi með grænt ljós frá frú sjúkraþjálfara:-) Seinna um kvöldið fór ég í heimsókn til Ellunnar minnar í mat og ís og horfðum á eurovision og höfðum það bara kósý, takk fyrir mig Ella mín:o)
Svo er það vinna og aftur vinna dauðans. Nudd á morgun sem mér veitir ekkert af og sjúkraþjálfun á fullu þangað til frú sjúkraþjálfari fer í barnseignarfrí eftir 2 vikur og fæ þá annan í staðinn og endurmetum stöðuna á skrokknum og svoleiðis stúss. Já úff er með harðsperrur dauðans eftir gönguna, argagarg:D
Best að fara að gera eitthvað af viti, læt fylgja nokkrar myndir úr göngunni og síðan link á allar hinar myndirnar.
Knús, Moi sjálf
Esjan - "Steinn" --> http://picasaweb.google.com/Sveinkapeinka/EsjanSteinn14Februar2009?authkey=EBwX_HlsMgs#
föstudagur, febrúar 13, 2009
Næsta fjallganga á morgun...
Jamm og jæja eins og amma góða sagði alltaf, þá er næsta fjallganga á morgun og verður haldið í Esjuna á Þverfellshorn eða hvað sem það heitir nú. Þá á allavega að stefna að því, allavega á að fara upp að "Steini" og ég.... ...stefni að því að komast eins langt og ég get. Vona að ég komist alla leið á þrjóskunni. Veit að ég er langsíðust en það verður að hafa það, ef ég kemst það sem ég ætla mér, þá er mér nokk sama. Vil bara ekki láta fólk bíða eftir mér í 30 klukkutíma eða eitthvað eða láta senda leitarflokk eftir mér.. ;-)
Ökklinn er búin að vera mjög slæmur síðan á astmaæfingunni og sjúkraþjálfarinn búin að taka vel á honum og líka bakdraslinu. Hún teipaði ökklann mjög vel í tímanum í dag þannig að ég vona að þetta gangi upp á morgun. Er búin að vera eins og hölt hæna. Algjör aumingi eitthvað... buhuhuhuuu... smá væl að hætti Moi sjálfrar;-)
Svo strax eftir fjallgönguna er eitt stykki 5 ára barnaafmæli og seinna um daginn er ég að fara í mat til Ellunnar minnar sem ég vann með á Hjartó 14-E og ætlum að horfa á Eurovision-ið og hafa það kósý. Það verður sweet:-)
Jæja, best að fara að smyrja nesti og pakka inn afmælisgjöf og reyna að fara að lúlla einu sinni á nokkurn veginn á kristilegum tíma, miðað við sjálfa mig;o) Wish me luck með fjallgönguna, hope for the best!
Knús, Moi sjálf
Ökklinn er búin að vera mjög slæmur síðan á astmaæfingunni og sjúkraþjálfarinn búin að taka vel á honum og líka bakdraslinu. Hún teipaði ökklann mjög vel í tímanum í dag þannig að ég vona að þetta gangi upp á morgun. Er búin að vera eins og hölt hæna. Algjör aumingi eitthvað... buhuhuhuuu... smá væl að hætti Moi sjálfrar;-)
Svo strax eftir fjallgönguna er eitt stykki 5 ára barnaafmæli og seinna um daginn er ég að fara í mat til Ellunnar minnar sem ég vann með á Hjartó 14-E og ætlum að horfa á Eurovision-ið og hafa það kósý. Það verður sweet:-)
Jæja, best að fara að smyrja nesti og pakka inn afmælisgjöf og reyna að fara að lúlla einu sinni á nokkurn veginn á kristilegum tíma, miðað við sjálfa mig;o) Wish me luck með fjallgönguna, hope for the best!
Knús, Moi sjálf
sunnudagur, febrúar 08, 2009
Astmaæfing
Jamm og jæja, það var semsagt þolæfing á fimmtudaginn í astmaprógramminu. Ég var ekki viss hvort ég ætti að taka þátt út af því að ég var að stíga úr þessu flensuveseni í mér. En ég varð náttúrulega að fara því ég missti af fjallgöngunni á laugardaginn síðasta og ég var með geðveikt samviskubit út af því þótt ég hefði aldrei komist, hefði dáið úr mæði eftir 5 sekúndur sirka. Æfingin gekk svona lala en var alveg ágæt í heildina held ég.
Þolið er greinilega lítið sem ekkert eftir þessi veikindi. Það var þvílíkt átak að labba frá bílastæðinu og inn í Laugar, var móð og másandi, vá hvað það er þvílíkt lélegt! Fór í fyrsta sinn á bretti síðan í september og var góður prófsteinn á ökklavesenið sem er svo skrýtið að ég finn alltaf einhver óþægindi í. Bara skil það ekki. Ég er allt í lagi inn á milli en ef ég sný aðeins fætinum finn ég alltaf eitthvað fyrir óþægindum. Sjúkraþjálfarinn bara skilur þetta ekki, eiginlega alveg lost. Ég er farin að hallast að því að þetta sé bara einhver móðursýki í sjálfri mér... hmm.. Allavega, ég mátti ekki reyna neitt mikið á mér út af bæði ökklanum og svo flensustússinu. Var á hraða 5.0 og labbaði í 10 mínútur, alveg heilar sko og ég var þvílíkt haltrandi eftir það og þvílíkt illt, svo skánaði það og var skárri á laugardaginn og haltraði ekki eins hrikalega mikið. Var svo fegin þegar Fríða Rún bað mig um að skipta við eina í hópnum sem var á skíðavélinni, þannig að ég fór á skíðavélina og það var skárri þótt ég fyndi aðeins til. Tók talsvert mikið á í skíðavélinni þótt ég mætti það ekki í rauninni í þetta skiptið út af mínu ömurlega þoli, var talsvert móð og másandi í lokin en það reddaðist eins og allt gerir vonandi á endanum:)
Er að fara á fyrstu vaktina í vinnunni á morgun síðan á miðvikudaginn í síðustu viku, þ.e. 28. janúar! Ég er ALDREI veik fyrir utan smá hálsbólgustúss endrum og eins. Ég hef bara aldrei lent í öðru eins. Ég lofaði deildarstjóranum að fá mér flensusprautu næst, það er víst eins gott. Ég fékk mér aldrei sprautu því mér var sagt að ég væri ung og hraust og þyrfti þess ekki og yrði bara veik af sprautunni og svo var lesið yfir mér núna að fá mér sprautu hehehe... ;-) Best að hlýða því, svei mér þá.
Svo er það x3 í sjúkraþjálfun í þessari viku, þá er spurning hvað verður gert við ökklann og svo tekur hún örugglega vel á bakinu, búin að vera hrikalega slæm í því og æfingaprógrammið sem ég er á. Síðan er það fjallganga á laugardaginn og ég læt mig pottþétt ekki vanta þá, það er öruggt, sama hvernig ég verð en ég er allavega orðin fín núna. Það verður farið á Esjuna á Þverfellshorn eða hvað sem það heitir og svo á víst að vera kennsla á útbúnaðinn sem verður notaður á Hnjúkinn í vor; ísaxir, mannbrodda og svoleiðis dótarí. Er ekki búin að fara á Esjuna síðan í september þar sem ég meiddi mig á ökklanum og búin að vera í meiðslaveseni, vona að það gangi upp, 7-9-13, pínu scary fyrir þetta, örlagafjall... vúúúvúú... hehe... ;-) Neyðist til að finna mér betri skó helst fyrir laugardaginn, þó svo ég sé hrikalega nísk þessa dagana.
Ætli það sé ekki best að reyna að komast inn í efnafræðina núna... arg! Það eru næstum 2 vikur búnar og ég hef ekkert náð að einbeita mér. Gat ekkert einbeitt mér þegar ég var veik því ég var bara út úr heiminum og steinlá í rúminu. Ef einhvern efnafræðisnillingur í efnafræði 203 vill hjálpa bollunni, þá væri það vel þegið;-)
Knús, Moi sjálf
